ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΘΗΛΑΖΟΥΝ

ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑ Γενικά μια γυναικα μητέρα μεταξύ 35 και 40 ειναι καλό να κανει μια αρχική μαστογραφια αναφοράς ιδιαίτερα αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικο καρκινου. Μαστογραφια προληπτικού ελέγχου καλλιτερα να κανει σε καποιο χρονικό διάστημα που εχει απογαλακτισθεί επειδή η πυκνότητα του μαστου σε γαλακτοφορία ιςως δεν επιτρέψει καλη απεικόνιση. Εάν ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου με κληρονομικό ιστορικο τοτε νομίζω δεν πρέπει να χάσει καποια μαστογραφια λόγω του θηλασμού. Πρέπει να κανει την μαστογραφια μετα τον τον τοκετό και αφού θηλάσει ακριβώς πριν την εξέταση. Σε περίπτωση που υπάρχει καποια ύποπτη διόγκωση του στηθους και χρειαζεται διερευνηση το υπερηχογραφημα και η παρακέντηση ειναι αξιόπιστες και απαραίτητες μέθοδοι διάγνωσης. Ένας κακοήθης όγκος σε μαστό που γαλακτοφορεί ειναι αρκετές φορές δύσκολο να διαγνωσθεί σε αρχικό στάδιο και χρειαζεται προσοχή και σχολαστική εξέταση.

ΛΙΓΟΣΤΕΥΟΥΝ ΟΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΙΚΗ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΛΕΜΦΑΔΕΝΩΝ ΤΗΣ ΜΑΣΧΑΛΗΣ

ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΜΑΣΧΑΛΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ ΜΑΣΤΟΥ Μέχρι πριν δυο δεκαετίες καρκινος μαστου σήμαινε μαστεκτομη και καθαρισμός πλήρης της μασχαλης απο τους λεμφαδενες. Τα τελευταία χρονια επικράτησε η απλή αφαιρεση του όγκου και η βιοψια μασχαλιαιων λεμφαδένων με λεμφοσπινθηρογραφια. Σε περίπτωση μετα στάσης στον λεμφαδενα συστήνεται η λεγόμενη μασχαλιαια λεμφαδενεκτομη. Απο το Μιλανο και πάλι έρχεται η τάση να μην γινεται η επέμβαση στην μασχαλη σε μικρούς όγκους με 1-2 θετικούς μασχαλιαιους λεμφαδενες. Η λεμφαδενεκτομη της μασχαλης θεωρείται στάδιοποιητική και ως εκ τούτου πρέπει να ειναι περιορισμένη και οχι θεραπευτική. Οι Αμερικανοί συμφωνούν εν μέρει αλλα θελουν και αλλες αποδείξεις και ταξινόμηση των περιπτώσεων ανάλογα με τον μοριακο τύπο του καρκινου. Γεγονός ειναι οι ακρωτήριαστικές επεμβάσεις στον μαστό και την μασχαλη με βασανιστικές επιπλοκες οπως το λεμφοιδημα του χεριού τείνουν να αποτελέσουν παρελθόν....

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ Ή ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΜΑΣΤΟΥ;;;

Πειστική και τεκμηριωμένη ειναι η απάντηση στη νέα οδηγία της Αμερικάνικης Αντικαρκινικής Εταιρείας (ACS) που συνιστά λιγότερες προληπτικές μαςτογραφιες από την ακτινοδιαγνωςτρια Δρ Αθηνα Βουρτση στο mammography.gr Η νέα «οδηγία» της Αμερικάνικης Αντικαρκινικής Εταιρείας (ACS), η οποία δημοσιεύθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην επιθεώρηση Journal of the American Medical Association, προκάλεσε ενός βαθμού αναστάτωση στις γυναίκες, αλλά και στο σύνολο της ιατρικής κοινότητας που εργάζεται στoν τομέα της πρόληψης του μαστού. Η νέα αυτή «οδηγία» προτείνει, οι γυναίκες με βασικό κίνδυνο -δηλαδή όταν δεν υπάρχουν παράγοντες που να αυξάνουν τον εκτιμώμενο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνο του μαστού- να ξεκινούν τη μαστογραφία στην ηλικία των 45 ετών και να συνεχίζουν ετησίως έως την ηλικία των 54 ετών και στη συνέχεια να εξετάζονται ανά διετία, εφόσον είναι υγιείς. Αξιοσημείωτο είναι ότι η προώθηση αυτών των οδηγιών έγινε από την ACS με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα, ενώ την τελική απόφαση, εάν θα ακολουθήσουν τις νέες οδηγίες καλούνται να πάρουν οι ίδιες οι γυναίκες μαζί με το γιατρό τους, εφόσον πρώτα συναξιολογήσουν τα οφέλη που επιφέρει η προληπτική μαστογραφία έναντι των ενδεχομένων επιπτώσεων (στις οποίες αναφέρονται: η υπερδιάγνωση, τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα – περιττές βιοψίες και τα ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα). Παράλληλα η ACS προτρέπει τα ασφαλιστικά ταμεία να συνεχίσουν να καλύπτουν τα έξοδα της μαστογραφίας για τις γυναίκες που επιθυμούν να συνεχίσουν να εξετάζονται ετησίως. Τόσο όμως το Αμερικάνικο Κολλέγιο Ακτινολογίας (ACR), όσο και η Αμερικάνικη Εταιρεία Απεικόνισης του Μαστού (SBI) αντέδρασαν άμεσα με την έκδοση δελτίου τύπου στο οποίο εξακολουθούν να υποστηρίζουν τον ετήσιο έλεγχο των γυναικών με μαστογραφία ξεκινώντας από την ηλικία των 40 ετών. Και οι δύο αυτοί ιατρικοί φορείς επισημαίνουν ότι «η προληπτική μαστογραφία σώζει ζωές» και είναι η μοναδική εξέταση που έως σήμερα μειώνει σημαντικά τα ποσοστά θανάτων από καρκίνο του μαστού, και βεβαίως, αυτός είναι ο σκοπός της πρόληψης «να σώζονται όσο περισσότερες ζωές είναι δυνατόν». Παράλληλα η Δρ. Debra Monticciolo, MD, FACR, υπεύθυνη του Αμερικάνικου Κολεγίου Ακτινολογίας (ACR) δήλωσε ότι οι αλλαγές που προτείνονται από την ACS «θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των γυναικών». Ενώ αυτό επιβεβαιώνεται από πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην British Medical Journal, που δείχνει ότι η πρόωρη ανίχνευση του καρκίνου του μαστού είναι κρίσιμη και καθοριστική για τη βελτίωση της επιβίωσης από την νόσο, ανεξάρτητα από τις χορηγηθείσες θεραπείες. Που όμως στηρίζονται οι νέες αυτές «οδηγίες» της Αμερικάνικης Αντικαρκινικής Εταιρείας (ACS); Αυτή η νέα προσέγγιση της ACS υποστηρίζει ότι η προληπτική μαστογραφία ενέχει σημαντικά μειονεκτήματα τα οποία δεν υπερτερούν σε σχέση με τα οφέλη που προκύπτουν από την έγκαιρη διάγνωση. Ποιά είναι τα μειονεκτήματα αυτά; α. η υπερδιάγνωση (δηλαδή το ποσοστό των καρκίνων που ανιχνεύονται και θεραπεύονται μέσω της απεικόνισης που εάν δεν είχαν εντοπιστεί δεν θα αποτελούσαν απειλή για τη ζωή των γυναικών). Τελικά όμως το υψηλό ποσοστό της υπερδιάγνωσης που περιγράφεται στη βιβλιογραφία σε μεγάλο βαθμό αποδίδεται σε μεθοδολογικά κενά που έχουν γίνει σε πολλές μελέτες. Το ποσοστό της “Υπερδιάγνωσης” κυμαίνεται από 1%-10% και σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στην ενσωμάτωση των αρχόμενων καρκίνων (DCIS), ενώ ουδείς μπορεί να συζητά για υπερδιάγνωση όσον αφορά στις περιπτώσεις των διηθητικών καρκίνων, όπου η καθυστερημένη διάγνωση συνήθως επηρεάζει δυσμενώς την επιβίωση και την ποιότητα της ζωής των γυναικών. β. Τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα τα οποία πολλές φορές καταλήγουν σε περαιτέρω εξετάσεις και περιττές βιοψίες. Ωστόσο αξίζει να σημειωθεί ότι αποτελέσματα μελετών έχουν δείξει ότι από το ποσοστό των γυναικών που υποβάλλονται σε περαιτέρω έλεγχο με επιπλέον εικόνες, υπερηχογράφημα ή μαγνητική μαστογραφία, στο τέλος μόνο το 1%-2% υποβάλλονται σε διαδερμική βιοψία, ενώ το αναφερόμενο άγχος που προστίθεται στις γυναίκες που υποβάλλονται σε προληπτική μαστογραφία δεν είναι κάτι που προκαλεί μόνιμες επιπτώσεις και σε καμία περίπτωση δεν αντισταθμίζει το 35% της μείωσης των θανάτων από καρκίνο του μαστού και τις χιλιάδες ζωές που σώζονται κάθε χρόνο από την εφαρμογή της ετήσιας προληπτικής μαστογραφίας, ξεκινώντας από την ηλικία των 40 ετών. Είναι ενδιαφέρον δε, ότι σε μια έρευνα που μελέτησε την εμπειρία των γυναικών που βίωσαν μια ψευδώς θετική εξέταση, το σύνολο αυτών απάντησαν θετικά, ότι δηλαδή επιθυμούν να συνεχίσουν να υποβάλλονται σε τακτικό προληπτικό έλεγχο γ. Οι νέες γυναίκες με πυκνούς μαστούς διατρέχουν κίνδυνο να έχουν ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα (ο ορισμός του αρνητικού αποτελέσματος της μαστογραφίας σημαίνει ότι υπάρχει κακοήθεια που στη μαστογραφία δεν αναγνωρίζεται). Είναι αλήθεια ότι σε πυκνούς μαστούς έχουμε περιορισμούς στη διάγνωση, κάτι που είναι πλέον γνωστό στις γυναίκες αφού στην περίπτωση αυτή η αξιοπιστία της μαστογραφίας βασίζεται στη σύσταση του μαστού και ότι οι γυναίκες με πυκνούς μαστούς είναι απαραίτητο να συμπληρώνουν τον έλεγχο τους με υπερηχογράφημα. Συνεπώς το εύλογο θα ήταν η ACS αντί να ανεβάσει το όριο ηλικίας από τα 40 στα 45, να προσθέσει το υπερηχογράφημα ή τη μαγνητική μαστογραφία και να επισημάνει την αξία που έχουν σε γυναίκες με πυκνούς μαστούς. Αντιθέτως, με τη νέα σύσταση-οδηγία η επιτροπή αφήνει εκτεθειμένες σε κίνδυνο τις γυναίκες ανάμεσα στα 40-45 έτη χωρίς να προσφέρει καμία εναλλακτική επιλογή για την κρίσιμη αυτή πενταετία, η οποία στατιστικά έχει αποδειχθεί ότι εμφανίζει τη νόσο σε κάποιες περιπτώσεις γυναικών. δ. Οι γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση δεν αναπτύσσουν επιθετικούς καρκίνους, συνεπώς μετά τα 54 έτη η οδηγία της επιτροπής είναι η μαστογραφία να διενεργείται ανά διετία. Η σύσταση αυτή είναι ιδιαίτερα διακινδυνευμένη, ενώ δεν είναι σπάνια η εμφάνιση μιας επιθετικής κακοήθειας (τριπλός αρνητικός καρκίνος) σε γυναίκες που βρίσκονται στην εμμηνόπαυση. Ξεκάθαρη είναι η θέση του ACR και του SBI, κατά την οποία και οι δύο φορείς προτρέπουν τις γυναίκες να συνεχίσουν να υποβάλλονται σε ετήσια βάση σε μαστογραφία και μετά τα 54 έτη έως και τα 70 τους, ενώ η γενική τους υγεία είναι καλή. Οι παρακάτω πληροφορίες θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε γιατί είναι σωστό να γίνεται η μαστογραφία κάθε χρόνο ξεκινώντας από τα 40 έτη. Η ετήσια προληπτική μαστογραφία όταν ξεκινά από τα 40 έτη, έχει ως αποτέλεσμα τη μεγαλύτερη μείωση της θνησιμότητας – σώζονται περισσότερες ζωές. Αυτό εξηγείται ουσιαστικά από την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού γύρω στην ηλικία των 40 ετών. Αναλυτικότερα το ποσοστό επίπτωσης για τις ηλικίες 40-44 είναι διπλάσιο από αυτό για τις ηλικίες 35-39 (59,5 έναντι 122,5 ανά 100.000 γυναίκες). Για τις ηλικίες 45-49 είναι 188,6 ανά 100.000 γυναίκες και συνεχίζει να αυξάνεται μέχρι την ηλικία των 80 ετών. Ένας στους έξι καρκίνους του μαστού εμφανίζεται ανάμεσα στα 40-49 έτη. Τα χρόνια της ζωής που χάνονται από τον καρκίνο του μαστού είναι περισσότερα για τις γυναίκες που εμφανίζουν την νόσο γύρω στην ηλικία των 40. Η μεγαλύτερη μελέτη προληπτικού πληθυσμιακού ελέγχου που έχει διενεργηθεί έως σήμερα τεκμηριώνει ότι η τακτική προληπτική μαστογραφία μειώνει τους θανάτους από καρκίνο του μαστού κατά περίπου ένα τρίτο (1/3) σε όλες τις γυναίκες ηλικίας 40 ετών και άνω (συμπεριλαμβανομένων και των γυναικών ηλικίας 40-49 (Tabar et al.) Η Αμερικάνικη Υπηρεσία Πρόληψης Task Force (USPSTF) αναγνωρίζει ότι με την προληπτική μαστογραφία σώζονται ζωές όταν οι γυναίκες ξεκινούν τον έλεγχο τους από την ηλικία των 40 ετών. Η ανάλυση του Hendrick και Helvie που δημοσιεύθηκε στο American Journal of Roentgenology έδειξε ότι με την ετήσια μαστογραφία ξεκινώντας από την ηλικία 40 σώζονται στις ΗΠΑ περίπου 6.500 ζωές κάθε χρόνο! Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση του Cancer έδειξε ότι περισσότερο από το 70% των γυναικών που πέθαναν από καρκίνο του μαστού στην ηλικία των 40 ετών σε μεγάλα πανεπιστημιακά νοσοκομεία του Χάρβαρντ ήταν, σε ποσοστό 20%, γυναίκες που δεν έκαναν προληπτική μαστογραφία. Τέλος, δεν είμαστε ακόμη σε θέση να προσδιορίσουμε ποιες γυναίκες θα εμφανίσουν καρκίνο του μαστού και ποιοι τύποι καρκίνου είναι αυτοί που τελικά θα απειλήσουν τη ζωή των γυναικών έναντι αυτών που δεν θα εξελιχθούν ή θα έχουν εξαιρετικά αργή ανάπτυξη. Έτσι, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι, όλες οι γυναίκες άνω των 40 ετών θα πρέπει υποχρεωτικά να εξετάζονται με μαστογραφία σε ετήσια βάση. Βιβλιογραφία American Cancer Society. http://www.cancer.org/ Accessed September 15, 2015. Tabar L. et al. Swedish two-county trial: impact of mammographic screening on breast cancer mortality during 3 decades Radiology. 2011 Sep;260(3):658-63. http://www.sbi-online.org/ Δρ. Αθηνά Δ. Βούρτση Ειδική Ακτινοδιαγνώστρια Μαστού Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Απεικόνισης Μαστο

Θηλασμος και καρκινος μαστου

Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ´´ΤΙΘΑΣΕΥΕΊ´´ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ Ενδιαφέρον το συμπέρασμα της ανάλυσης 17 μελετών σε 33000 νέες γυναίκες σχετικά με το πώς ο θηλασμος επηρρεαζει τον καρκινο μαστου. Η στατιστική μέτρηση έδειξε οτι αν και οι γυναίκες που θηλασαν δεν μείωσαν σημαντικά το κίνδυνο να νοσησουν με καρκινο μαςτου απο τις γυναίκες που δεν θηλασαν, εντούτοις ο τύπος του καρκινου μαστου που εμφανίστηκε σε όςες θήλαςαν ήταν λιγότερο επιθετικός με καλύτερη πρόγνωση και καλη απαντηςη στην ενδοκρινική-μονοκλωνική θεραπεια. Δηλαδή οι γυναίκες που θηλασαν, αν παρουσιάσουν καρκινο μαστού, αυτός ειναι καλύτερα αντιμετωπιςιμος γιατί δεν ειναι ο τύπος ο λεγόμενος τριπλά αρνητικός ( χωρις ορμονικους υποδοχείς και αντιγονο cerb2)... Αυτός ο ´´δύςτροπος´´ τύπος καρκινου εμφανίζεται συχνότερα σε νέες γυναίκες και εχει χειρότερη πρόγνωση γιατί δεν ´´πιανουν´´ οι φαρμακευτικές θεραπείες...Άρα μπορούμε να πούμε οτι οι γυναίκες που θηλασαν τιθασεύουν και διαχειρίζονται ευκολότερα την νόσο

Εμφυτευμα Σιλικονης ή μεταφορα αυτολογου λιπους στην μαστοπλαστικη??

Εμφυτευμα Σιλικονης ή δικο μου Λιπος¨? ερωτημα που προκυπτει απο την λιπομεταφορα, την ελκυστική τεχνικη που χρησιμοποιεί το λίπος της λιποαναρροφησης για την αύξηση και την αναπλαση του μαστου. Αν και ως συνηθως διαφημιζεται τελευταια στην ελλαδα ως εμπορευματοποιημενη πρωτοπορειακη ιατρικη πραξη, την θεωρω προς το παρον πειραματικη γιατι ειναι υπό διερευνηση με υποστηρικτές και σκεπτικιστές. Εγω ανήκω στην δεύτερη κατηγορία όσο υπάρχουν αστοχίες τεχνικές ανεπάρκειες στην επεξεργασια του μοσχευματος και ογκολογικοί κίνδυνοι που δεν εχουν διασαφηνισθεί ακόμη. Για παράδειγμα στην αύξηση τελικά επιτυγχάνεται μικρή μεταβολή 1-1,5 cup το πολυ και χρειαζονται αρκετες επαναληψεις λόγω της απορρόφησης εως και 50% του λιπους. Σε ειδικα κεντρα δοκιμαζεται η μεταφορα λιπους για την αναπλαση μετα μαστεκτομη αν και υπάρχουν προβληματισμοι ακομη για την υποτροπη ή καρκινογενεση και για τις δυσκολιες στην απεικονιση παρακολουθηση απο την νεκρωση-εκφυλιση του λιπους Η πιο σίγουρη εφαρμογή ειναι το lipofilling-lipomodelling η΄ λιποδομηση δηλαδή η διόρθωση τοπικών εμβαθυνσεων δυσμορφικων ατελειων σε μαστοπλαστικη ή σε εκτομη μεγαλου ογκου ή ο συνδυασμος αυξησης με ενθεμα και αυτολογο λιπος σε λεπτες γυναικες με άπλαςια μαςτού ωστε να μην ειναι εντονο το περιγραμμα του ενθεματος

Κληρονομικος καρκινος μαστου

Οι περισσότεροι καρκίνοι γενικά αλλά και ειδικά ο καρκίνος του μαστού και των ωοθηκών είναι σποραδικοί. Αυτό σημαίνει ότι είναι καρκίνοι που δεν μεταβιβάζονται από γενιά σε γενιά. Παρόλα αυτά όμως, υπάρχουν πολλές οικογένειες με αυξημένα περιστατικά καρκίνου σε ένα συγκεκριμένο όργανο. Στις οικογένειες αυτές υπάρχει πιθανότητα να υπάρχει κάποιο κληρονομούμενο (γενετικό) σύνδρομο. Ένα τέτοιο σύνδρομο είναι το Σύνδρομο Κληρονομούμενου Καρκίνου του Μαστού / Ωοθηκών (Hereditary Breast Ovarian Cancer-HBOC). Μέλη τέτοιων οικογενειών έχουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης κάποιον τύπων καρκίνου σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό Μεταλλαγές στα γονίδια BRCA1 και BRCA2 δίνουν αυξημένη προδιάθεση για καρκίνο του μαστού και των ωοθηκών. Ο κίνδυνος για ανάπτυξη καρκίνου: μαστού στους φορείς των μεταλλαγών, σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους ανέρχεται σε 60-80% ωοθηκών στους φορείς μεταλλαγών ανέρχεται σε 20-40%. Ο μέσος όρος ηλικίας εμφάνισης καρκίνου του μαστού στους φορείς είναι 42 ετών που σημαίνει 20 χρόνια πιο νωρίς από ότι στον γενικό γυναικείο πληθυσμό στις ΗΠΑ και στη Δ. Ευρώπη. Συνήθως πρόκειται για οικογένειες με 2 ή περισσότερα περιστατικά καρκίνου του μαστού ή των ωοθηκών, συνήθως πριν την ηλικία των 50. Περίπου 5% με 10% όλων των καρκίνων οφείλονται σε κληρονομούμενες (γενετικές) βλάβες στο γενετικό υλικό (DNA) που κληρονομείται από τους γονείς. Οι βλάβες αυτές ονομάζονται κληρονομούμενες μεταλλαγές. Το μεγαλύτερο ποσοστό Συνδρόμου Κληρονομούμενου Καρκίνου του Μαστού / Ωοθηκών οφείλεται σε βλάβες στα γονίδια BRCA1 ή BRCA2. Ένα μικρότερο ποσοστό περιπτώσεων οφείλονται σε αλλοιώσεις των γονιδίων PALB2 και CHECK2. Η πιθανότητα μεταβίβασης μεταλλαγής από τον γονιό σε κάθε παιδί του είναι 50%. Όταν υπάρχει υποψία για κληρονομούμενο σύνδρομο, πρέπει να λαμβάνεται λεπτομερές οικογενειακό ιστορικό. Τα στοιχεία καταγράφονται με τη μορφή οικογενειακού δέντρου στο οποίο υπάρχουν τρεις ή περισσότερες γενιές. Το οικογενειακό δέντρο περιλαμβάνει στοιχεία τόσο από πάσχοντες όσο και από τους μη πάσχοντες συγγενείς. Aτομα που παρουσιάζουν ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά πρέπει να ελεγχθούν για κληρονομούμενο καρκίνο: Γυναίκες με ιστορικό καρκίνου του μαστού ΚΑΙ των ωοθηκών Γυναίκες με καρκίνο των ωοθηκών και έναν συγγενή πρώτου ή δεύτερου βαθμού (μητέρα, αδελφή, κόρη, γιαγιά, εγγονή, θεία) με: καρκίνο των ωοθηκών, προεμμηνοπαυσιακό καρκίνο του μαστού ή και τα δύο Γυναίκες με καρκίνο του μαστού πριν την ηλικία των 50 που έχουν έναν τουλάχιστον συγγενή με καρκίνο των ωοθηκών ή άνδρα συγγενή με καρκίνο μαστού Γυναίκες με συγγενή που έχει κάνει γενετική ανάλυση των γονιδίων και έχει βρεθεί παθογόνος μεταλλαγή Aνδρας με καρκίνο μαστού στην οικογένεια Σημαντικά Στοιχεία Ιστορικού: Το 50% των BRCA μεταλλάξεων κληρονομούνται από τον πατέρα Οικογένειες με λίγα μέλη ή με λίγες γυναίκες στην οικογένεια μπορεί να υποκρύπτουν BRCA μεταλλάξεις Το νεαρό της ηλικίας είναι πιο ισχυρός δείκτης από το οικογενειακό ιστορικό ’λλα Σημαντικά Κριτήρια: Γυναίκες με καρκίνο του μαστού πριν την ηλικία των 40 ετών Γυναίκες με πρωτοπαθή καρκίνο των ωοθηκών, του περιτόναιου, των σαλπίγγων σε οποιαδήποτε ηλικία Γυναίκες με καρκίνο και στους δύο μαστούς Γυναίκες με καρκίνο του μαστού πριν τα 50 και ένα στενό συγγενή με καρκίνο του μαστού πριν τα 50 Γυναίκες με καρκίνο του μαστού σε οποιαδήποτε ηλικία και ≥2 στενούς συγγενείς με καρκίνο του μαστού σε οποιαδήποτε ηλικία (ιδιαίτερα αν τουλάχιστον μία περίπτωση διαγνώσθηκε πριν τη ηλικία των 50 ετών) Υγιείς γυναίκες με συγγενή πρώτου ή δεύτερου βαθμού που πληροί τα παραπάνω κριτήρια

Εισολκη θηλης

Ως εισολκή θηλών, ονοµάζουµε εκείνη την κατάσταση, κατά την οποία η θηλή, αντί να προβάλλει προς τα έξω, όπως είναι το φυσιολογικό, είναι στραµµένη προς τα µέσα, «χάνεται» δηλαδή µέσα στο µαστό. Η εν λόγω κατάσταση αποτελεί µορφολογική διαταραχή του συµπλέγµατος θηλής-θηλαίας άλω (περιοχή δέρµατος σκουρότερου χρώµατος πέριξ της θηλής του µαστού). Σε µερικές περιπτώσεις µπορεί να προβάλλει, αν ερεθιστεί, ενώ σε άλλες παραµένει µόνιµα και σταθερά προς τα µέσα, ανεξάρτητα ερεθισµού, οπότε και χαρακτηρίζεται ως οµφαλοποίηση της θηλής. Περίπου το 10-20% των γυναικών γεννιούνται µε αυτήν την κατάσταση. Αυτό συνήθως οφείλεται σε κληρονοµικούς, ανατοµικούς παράγοντες του σώµατος και πιο σπάνια σε κάποια δυσπλασία µετά τη γέννηση ή σε ασθένεια. Ανατοµικά, χαρακτηρίζεται από βραχύτητα των γαλακτοφόρων πόρων, υπερτροφία του σφιγκτήρα της θηλαίας άλω, ατροφία του υποθηλαίου συνδετικού ιστού, καθώς και σε συνδυασµούς όλων των παραπάνω. Η εισολκή θηλών εµφανίζεται και στα δύο φύλα. Οι κυριότερες αιτίες Εκ γενετής (αληθής εισολκή, οµφαλοποίηση) Μετά από το θηλασµό Μετά από πολλαπλές κυήσεις Πτώση µαστών Αιφνίδια και µεγάλη απώλεια βάρους Αποτέλεσµα τραύµατος ή χειρουργικής των µαστών Φυµατίωση ∆ιάφορα είδη κακοήθειας του µαστού Φλεγµονώδεις παθήσεις των µαστών Φλεγµονές των µαστών (µαστίτιδα, εκτασία) Γυναικοµαστία στους άνδρες Τη βαρύτητα της εισολκής των θηλών την κατατάσσουµε συνήθως σε 3 βαθµούς ανάλογα µε το πόσο µία θηλή είναι καθηλωµένη, το ποσοστό της βλάβης των γαλακτοφόρων πόρων και το βαθµό της ίνωσης. Η ταξινόµηση είναι η εξής: 1ος Βαθµός Είναι η περίπτωση κατά την οποία οι θηλές βγαίνουν χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία προς τα έξω µε τη χρήση των δακτύλων των χεριών, µε πίεση γύρω από τη θηλαία άλω. Συχνά προβάλλουν απλώς µε τον ερεθισµό τους και χωρίς να ασκηθεί πίεση. Οι συγκεκριµένες θηλές έχουν ελάχιστη ίνωση, ενώ οι γαλακτοφόροι συνήθως δεν επηρεάζονται και ο θηλασµός µπορεί να πραγµατοποιηθεί χωρίς ιδιαίτερο πρόβληµα. 2ος Βαθµός Αναφέρεται στην περίπτωση εκείνη όπου µία θηλή προβάλλει προς τα έξω µόνο όταν την πιέσουµε και ανατάσσεται αυτόµατα, πάλι προς τα µέσα, όταν σταµατήσει η πίεση. Η προσπάθεια για αποκάλυψη της θηλής είναι µεγαλύτερη από αυτήν του 1ου βαθµού. Η γυναίκα µπορεί να θηλάσει µε πολύ δυσκολία, αν και στην πλειονότητα των περιπτώσεων κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό. Η ίνωση στη συγκεκριµένη περίπτωση είναι µετρίου βαθµού. Οι γαλακτοφόροι πόροι δεν απαιτείται να κοπούν. Αυτή η κατηγορία των θηλών έχουν ιδιαιτέρως πλούσιο υπόστρωµα κολλαγόνου. 3ος Βαθµός Αφορά στη βαρύτερη περίπτωση εισολκής των θηλών, κατά την οποία η θηλή σπάνια βγαίνει προς τα έξω, ακόµη και µε άσκηση έντονης πίεσης, και απαιτείται επέµβαση για να µπορέσει να βγει προς τα έξω. Οι γυναίκες σε αυτήν την περίπτωση δεν µπορούν να θηλάσουν, ενώ παράλληλα είναι ιδιαιτέρως επιρρεπείς σε τοπικές λοιµώξεις, δερµατικές παθήσεις, όπως είναι τα εξανθήµατα, καθώς και προβλήµατα τοπικής υγιεινής. Η ίνωση είναι µεγάλη, µε τους γαλακτοφόρους πόρους να είναι κοντοί και Άτοµα µε εισολκή θηλών κατά την περίοδο της εγκυµοσύνης, ή του θηλασµού, βλέπουν ότι οι θηλές τους προσωρινά ή και µόνιµα προβάλλουν προς τα έξω. Ανάλογα µε την περίπτωση, υπάρχουν γυναίκες, οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να θηλάσουν και το κάνουν χωρίς ιδιαίτερο πρόβληµα, ενώ κάποιες άλλες έχουν δυσκολία και επίσης εµφανίζουν έντονο πόνο στην περιοχή. Σε ανάλογες περιπτώσεις, η χρήση αντλίας µαστού ή διαφορετικής συσκευής άντλησης γάλατος ενδέχεται να βοηθήσει στο να προβάλουν οι θηλές προσωρινά προς τα έξω. Η εισολκή της θηλής, ανεξάρτητα από την προέλευσή της, µπορεί να αντιµετωπιστεί από την πλαστική χειρουργική, η οποία βοηθά στην εξάλειψη της συγκεκριµένης λειτουργικής και αισθητικής, φυσιολογικής διαταραχής της αρχιτεκτονικής του µαστού. Οι τεχνικές που χρησιµοποιούνται έχουν ως σκοπό τη χειρουργική αντιµετώπιση του προβλήµατος, µε στόχο τη διατήρηση του µέγιστου δυνατού αριθµού γαλακτοφόρων πόρων, ώστε να επηρεαστεί κατά το ελάχιστο δυνατό ο θηλασµός, σε µία γυναίκα που ενδιαφέρεται να τεκνοποιήσει και να θηλάσει. Η όλη διαδικασία λαµβάνει χώρα πολύ εύκολα, είτε στο χώρο του χειρουργείου υπό µέθη και τοπική αναισθησία, είτε ακόµη και στο εξωτερικό ιατρείο, µε την προϋπόθεση πως η γενική κατάσταση του ενδιαφεροµένου το επιτρέπει, απλώς υπό τοπική αναισθησία. Η επιστροφή στην εργασία καθώς και στην κοινωνική ζωή είναι άµεση

ΚΥΣΤΕΙΣ ΜΑΣΤΟΥ

ΚΥΣΤΕΙΣ ΣΤΟ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΗΜΑ ΜΑΣΤΟΥ. ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΕΣ??? Περιπου 7% των γυναικων παρουσιαζουν κυστικες μεταβολες στον αδενα του μαστου κυριως στην 20ετια μεταξυ 30 και 50. Συνηθως δεν ειναι ανησυχητικες γιατι σχετιζονται με την ινοκυστικη παραμορφωση του αδενικου ιστου εκει όπου οι τελικοι ποροι καταληγουν στα λοβια ενω στις μεσηλικες καπνιστριες προκειται για εκτασια δηλαδη διαστολη των μεγαλυτερων πορων. Αν η κυστη αυξανει σε μεγεθος και ενοχλει γινεται παρακεντηση και εξαγεται ενα χρωματιστο υγρο το οποιο δεν χρειαζεται να αποσταλλει για κυτταρολογικη εξεταση παρα μονο οταν ειναι αιμορραγικο. Περισσοτερη διερευνηση μιας κυστης ειναι αναγκαια οταν εμφανιζεται ξαφνικα μετα την εμμηνοπαυση οταν υποτροπιαζει μετα απο παρακεντηση οταν εχει παχιά τοιχωματα με συμπαγη υπερηχοικα στοιχεια ακουστικη σκια και χρωμα υπεραγγειωσης στο υπερηχογραφημα. Αρκετες φορες συνιστουμε και μαγνητικη μαστογραφια για να καθορισουμε ποια κυστη χρειαζεται βιοψια

Η ΟΓΚΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ

Οι Ογκοπλαστικές τεχνικές μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη μείωση της παραμορφώσης μετα απο ογκολογικα ασφαλή εκτομή ενο ογκου του μαστού και περιλαμβάνουν: · μετατόπιση των γύρω ιστών εντός του μαστού για να συμπληρωσουν το κενο της εκτομης · χρήση των χειρουργικών τεχνικών μείωσης του μαστού, προκειμένου να αναδιαμορφωθει και να ανασχηματισθεί το σύνολο του μαστού μετά από ογκεκτομή με συμμετρικοποιηση του υγιους μαστου · πληρωση του ελλειματος με την εισαγωγή γειτονικου μυολιποδερματικου ιστού , για παράδειγμα απο τηπλατη με πλατύ ραχιαίο μυ. . μαστεκτομη με διατηρηση του δερματος και πολλες φορες και της θηλης και ταυτοχρονη ειαγωγη διατατηρα ή μονιμου ενθεματος Πρέπει να υπογραμμίσω τον σημαντικο ρολο των συγχρονων εμφυτευμάτων από συμπαγη γέλη σιλικόνης με σταθερο σταγονοειδες σχημα στις προαναφερθείσες διαδικασίες, χωρις αυτο να αποκλειει και τα σφαιρικα ενθεματα σε ορισμενες περιπτωσεις. Από τη δική μου άποψη, οποιαδήποτε χειρουργική στρατηγική που θα περιλαμβάνει άμεση ανακατασκευη του μαστου πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στα ακόλουθα στοιχεία: επιλογες/προτιμησεις της γυναίκας, ανατομικα και αισθητικά κριτήρια, την στάδιοποιηση της νόσου και τον σχεδιασμό της θεραπείας. Ως εκ τούτου, μια γυναίκα με διάγνωση καρκίνου του μαστού θα πρέπει να διερευνηθεί επαρκώς, να ελέγχεται και ενημερώνεται σχετικά με τις εναλλακτικες χειρουργικες προτασεις και με τις σχεδιαζομενες συμπληρωματικες θεραπειες, προτού λάβει την αποφαση για μια ογκοπλαστικη αντιμετωπιση

ΕΙΣΟΛΚΗ ΘΗΛΗΣ ΚΑΙ ΘΗΛΑΣΜΟΣ

ΕΙΣΟΛΚΗ ΘΗΛΗΣ ΚΑΙ ΘΗΛΑΣΜΟΣ Το 2% των γυναικών θα παρουσιάσει κάποιου βαθμού εισολκη δηλαδή εμβυθιση της θηλης και ανεπάρκεια προβολής της η οποία εκτός της ψυχολογικής και αισθητικής επιβάρυνσης σχετίζεται αρκετές φορές και με δυσκολία θηλασμού. Οι περισσότερες γυναίκες με εισολκη μπορούν να θηλασουν. Ορισμένες ίσως χρειαστούν χειρουργικη αντιμετωπιση εφόσον αποτύχει η συσκευή εφαρμογής αρνητικής πίεσης. Τότε εχει σημασία η ταξινόμηση της ειςολκης σε 3 στάδια που καθορίζουν και την αντιμετωπιση. Στο πρώτο στάδιο η εισολκη ειναι αμεσα αναστρέψιμη και ο θηλασμος ειναι δυνατός τις περισσότερες φορές. Στο δεύτερο στάδιο η εισολκη ανάτασσεται δύσκολα και ο θηλασμος μπορει να διατηρηθεί πιο εύκολα μετεγχειρητικά. Στο τρίτο στάδιο η εισολκη ειναι μόνιμη και συχνά για να διορθωθεί χρειαζεται διατομή των πόρων. Αλλα και η προσπάθεια απελευθέρωσης και επιμήκυνσης των γαλακτοφορων πόρων με χειρουργικούς χειριςμους πολλές φορές καταλήγει σε αδυναμία λειτουργίας τους. Συνεπώς η υπόσχεση οτι η δυνατότητα θηλασμού θα επανέλθει ειναι αρκετές φορές ανεκπλήρωτη

ΤΟ DCIS ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΛΗ ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

DCIS ειναι τα αρχικα της ονομασιας του καρκινωματος που αναπτυσσεται εντος του αδενικου πορου χωρις να διηθησει το τοιχωμα και εξαπλωθει στους γυρω ιστους. Πολυ ενδιαφερον ειναι το συμπερασμα αμερικανικης ερευνας σε 100,000 γυναικες με DCIS που δημοσιευθηκε προσφατα στο JAMA Oncology. Το ποσοστο θανατου απο τον ογκο αυτον σε 20χρονια ηταν 3,3% παρομοιο με τον κινδυνο θανατουαπο διηθητικο καρκινο μαστου στον γενικο πληθυσμο των γυναικων ανεξαρτητα απο το ειδος της θεραπειας δηλαδη ειτε εγινε περιορισμενη εκτομη ειτε μαστεκτομη. Αυτο σημαινει οτι η μεγαλη πλειοψηφια των ογκων αυτων δεν αποτελουν κινδυνο για την ζωη δεν χρειαζεται επειγουσα αντιμετωπιση αλλα η γυναικα μπορει ψυχραιμα να αποφασισει τι ειδους θεραπεια θελει συντηρητικη ΄ή μαστεκτομη με ταυτοχρονη επανορθωση αν συντρεχουν αντιστοιχοι λογοι. Θεωρω οτι και ο ρολος της ακτινοθεραπειας περιοριζεται κι αλλο και σημαντικη θεση εχει η μαγνητικη μαστογραφια με τισ αλλες εξετασεις σταδιοποιησης

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΥΤΟΛΟΓΟΥ ΛΙΠΟΥΣ ΣΤΟΝ ΜΑΣΤΟ

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΑΥΤΟΛΟΓΟΥ ΛΙΠΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ Η νεα και ελκυστική τεχνικη που χρησιμοποιεί το λίπος της λιποαναρροφησης για την αύξηση και την αναπλαση του μαστου ειναι υπό διερευνηση με υποστηρικτές και σκεπτικιστές. Προς το παρόν εγω ανήκω στην δεύτερη κατηγορία όσο υπάρχουν αστοχίες τεχνικές ανεπάρκειες και ογκολογικοί κίνδυνοι που δεν εχουν διασαφηνισθεί ακόμη. Για παράδειγμα στην αύξηση τελικά επιτυγχάνεται μικρή μεταβολή 1-1,5 cup λόγω της απορρόφησης, ενώ στην αναπλαση χρειαζεται και ενθεμα και υπάρχουν υποψίες οτι τα αρχέγονα λιποκυτταρα επηρεάζουν την καρκινογένεση Η πιο σίγουρη εφαρμογή ειναι το lipofilling δηλαδή η διόρθωση τοπικών εμβαθυνσεων σε μαστοπλαστικη

ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΑΣΗ- ενδειξεις

ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ ΜΕ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΔΕΡΜΑΤΟΣ//ΘΗΛΗΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΜΕ ΕΝΘΕΜΑΤΑ ΣΙΛΙΚΟΝΗΣ ... Υποψήφιες ειναι οι φυσιολογικου βαρους γυναίκες με μικρο μεγεθος όγκου (<2εκ) η΄ εκτεταμένο DCIS ή θετικό γονιδιακό τεστ BRCA, μη καπνιστριες, που θέλουν να διατηρήσουν το μέγεθος του στήθους (cup Α-C) ή θελουν να πετύχουν kai μείωση/ανορθωση αν εχουν μεγάλο και πτωτικό στήθος ... Καλό ειναι η μασχαλη να μην έχει μεταστατικους λεμφαδενeς ωστε να μην χρειαστεί ακτινοθεραπεία. Για να γίνει αυτο πρέπει να εχει προηγηθεί σταδιοποιηςη με βιοψια του ´´φρουρού´ λεμφαδενα μασχαλης και βιοψια του όγκου που μπορει να γίνουν και με τοπική αναισθησία

ΠΑΠ ΤΕΣΤ ΜΑΣΤΟΥ...θεωρητική και τεκμηριακή ανεπαρκεια

Επανέρχομαι στο θέμα του διαφημιζόμενου παπ τεστ μαστου Δεν πρόκειται για πρώιμη διαγνωση ενός μελλοντικού καρκινου Οι υποστηρικτές το χρησιμοποιούν ως εργαλείο αναζητητησης υψηλου κινδύνου (4-5φορες) σε περίπτωση που βρεθούν άτυπα κύτταρα. Δεν υπάρχει επίσημη οδηγία απο διεθνείς όργανισμους τί πρέπει να γίνει τότε. Η σπουδαιότερη αντίρρηση ειναι οτι τα άτυπα κύτταρα που θα βρεθούν σε 1-2% των γυναικών δεν ξέρουμε αν αντιστοιχούν σε ενεργή ιστολογική αλλοίωση ή αν πρόκειται για τυχαίες μεταβολές μεμονωμένα που θα εξαλειφθούν. Η μέθοδος παλεύει να βρει θέση στην πρόληψη αλλα προσωπικά πιστεύω θα εγκαταληφθεί

Το τέλος της διεγχειρητικα ταχείας βιοψίας;;;;

Το τέλος της ταχείας βιοψίας ;;;; Ταχεία λέγαμε την ιστολογική εξέταση που ζητούσαμε κατα την διάρκεια της χειρουργικης επέμβασης για μια πολυ ύποπτη- κακοήθη βλάβη μαστού και περιμέναμε ως και 20 λεπτά στην αίθουσα για το τηλεφώνημα του παθολογοανατομου.. Σήμερα η υπάρχει η ανάγκη να ξέρουμε τί ειναι η βλάβη που αντιμετωπίζουμε πριν φθάσουμε στο οριστικό χειρουργείο κυρίως γιατί η χειρουργικη του μαστου εχει εμπλουτισθεί με νέες τεχνικές όπως η βιοψια φρουρού λεμφαδενα και η ογκοπλαστικη εκτομή η ακόμη και η υποδοριος μαστεκτομη με διατήρηση δέματος-θηλης. Για αυτο ειναι απαραίτητο να έχουμε ιστολογική πληροφορία προεγχειρητικά είτε με κοπτουσα βελονη είτε με καθοδηγούμενη εκτομή ανάλογα με το μέγεθος του όγκου

BLES....συσκευή βιοψίας μαστου... Πόσο αξιόπιστη;;;;

ΒLES...η συσκευή ελαχίστως επεμβατικης βιοψίας μαστου ειναι υπό διερευνηση με ενθουσιώδεις ανακοινώσεις αλλα και προβληματισμούς. Χρησιμοποιεί τις ραδιοσυχνότητες και αναρρόφηση κενού για να αποσπάσει ακέραιο τεμαχιο 1-2εκ με τοπική αναισθησία και τομή 8χιλ....η ένδειξη ειναι μη ψηλάφητές βλάβες με ή χωρις επασβεστωσεις και χρειαζεται υπέρηχογραφικη ή μαστογραφικη στερεότακτική τοποθέτηση Ελκυστικό εμπορικό αν και ακριβό υποθετω....ολλανδική μελέτη αποκάλυψε οτι στο 25% δεν έδωσε επαρκή οριςτικά αποτέλεσματα και χρειάστηκε επανάληψη Μήπως η τεχνολογική εξέλιξη δεν μπορει ακόμη να υποσκελισει την παλαιομοδιτικη κλασική πλην όμως αξιοπιςτη ανοικτή βιοψια εκτομής;;;;

Η μαστογραφικη πυκνότητα υπό μελέτη

Ποια ειναι η αξιολογηση της πυκνοτητας του αδενα όπως απεικονίζεται στην μαστογραφια;;;;;Το θέμα ειναι ρευστό και τα δεδομένα αλλάζουν για μια περιγραφική παράμετρο που ειναι υποκειμενική .....Η μαστογραφικη πυκνότητα θεωρείται οτι σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για καρκινο μαστου αλλα πρόσφατη διερευνηση με μαγνητική τομογραφία γυναικών με πολυ πυκνους μαστούς απέτυχε να βρει αφανείς καρκινικές εστίες. Η οδηγία για συμπληρωματικές εξετασεις (MRI,τομοςύνθεςη) στις γυναίκες με υπέρπυκνους μαστούς προτείνεται να λαμβάνει υπόψιν τον συνυπολογισμο των άλλων γνωστών παραγόντων υψηλού κινδύνου δηλαδή οικογενειακό ιστορικό γονιδιακή προδιάθεση ιστολογικές αλλοιώσεις

Περιορισμοί στην χρήση της μαγνητικής μαστογραφιας

Περιορισμοι της χρησης της μαγνητικης μαστογραφιας ο πρώτος είναι πως καμία ιατρική εξέταση δεν είναι άμοιρη κινδύνων και ο δεύτερος είναι η δεινή οικονομική θέση των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και των περισσότερων γυναικών στη χώρα μας. Ο πρώτος περιορισμός ισχύει γενικά για κάθε ιατρική πράξη. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της μαγνητικής τομογραφίας προέρχεται όχι από κάποια άμεση επιβάρυνση της γυναίκας ( πέρα της δυσφορίας που προκαλεί σε πολλές γυναίκες ο κλειστός χώρος και η μεγάλη διάρκεια της εξέτασης), αλλά από το γεγονός ότι η μαγνητική τομογραφία μπορεί αφενός μεν να μην «δεί» κάποιους καρκίνους ή το αντίθετο να «δει» την ύπαρξη τους, ενώ κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στην πραγματικότητα. Αυτές οι παρανοήσεις συμβαίνουν σε μικρή αναλογία, αλλά μπορεί να έχουν βλαπτικές επιδράσεις στη σωματική και ψυχική υγεία των γυναικών. Για να υπάρξει μία αντικειμενική βάση πάνω στην οποία να λαμβάνονται οι ιατρικές αποφάσεις, χρησιμοποιούνται διεθνώς οι «κατευθυντήριες οδηγίες» που εκδίδουν σημαντικές επιστημονικές εταιρείες ή διεθνή συμπόσια. Σύμφωνα, λοιπόν, μ’ αυτές η μαγνητική τομογραφία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για έναν από τους παρακάτω λόγους: Σταδιοποίηση ( ακριβής προσδιορισμός της έκτασης της νόσου ) σε μια αποδεδειγμένη με βιοψία κακοήθεια, σε επιλεγμένες ασθενείς ( όπως είναι οι ασθενείς που: εμφάνισαν για πρώτη φορά λοβιακό καρκίνωμα και οι ασθενείς που ανήκουν σε ομάδα υψηλού κινδύνου – π.χ. με κληρονομικότητα- και οι οποίες εμφάνισαν καρκίνο του μαστού. Αυτό συμβαίνει γιατί αυτές οι ασθενείς έχουν πολύ συχνά πολυεστιακά ή πολυκεντρικά καρκινώματα – δηλ. περισσότερα από ένα ). Για την ανακάλυψη τυχόν υποτροπής της νόσου , σε ασθενείς που ο καρκίνος τους έχει αντιμετωπιστεί και παρακολουθούνται. Για να ανακαλυφθεί υπάρχουσα αφανή εστία ( που δεν φαίνεται από τις άλλες εξετάσεις ) σε περιπτώσεις που στη γυναίκα έχει αποδεδειγμένα ( με βιοψία ) διαπιστωθεί η ύπαρξη μετάστασης στους λεμφαδένες. Συμπληρωματικά στη διαγνωστική διαδικασία όταν η γυναίκα πάσχει από φλεγμονώδη καρκίνο. Παρακολούθηση και έλεγχο της απαντητικότητας ( δηλ. για τον αν μίκρυνε ή έμεινε σταθερή ή αυξήθηκε ο όγκος ) μετά από νεοεπικουρική χημειοθεραπεία ( δηλ. από χημειοθεραπεία που δίνεται πριν το χειρουργείο με στόχο να τον μικρύνει ). Προληπτικός έλεγχος σε υψηλού κινδύνου προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ( που έχουν γνωστή μετάλλαξη στα γονίδια - κληρονομικότητα - ή πολύ επιβαρημένο ιστορικό). Για την παρακολούθηση γυναικών που έχουν ενθέματα στους μαστούς ( μετά από πλαστική για αισθητικούς λόγους ). Timeline Photos · 32 minutes ago · Tag Photo · View Full Size · Make Profile Picture · Edit Photo · Send as Message

Υπερηχογράφημα μαστού 2D 3D 4D και ελαστογραφία. Ποιό απο όλα;

Υπερηχογράφημα μαστού 2D 3D 4D και ελαστογραφία. Ποιό απο όλα;;;; Επειδή κάποιες γυναίκες με ρωτούν για την αποτελεσματικότητα των νέων τεχνολογικών αναβαθμίσεων στην κλασική 2D + power Doppler υπέρηχογραφική διάγνωση, πρέπει να τους επισημάνω τα μέχρι τωρα δεδομένα ωστε να μην μπερδεύονται άδικα : Ο ρόλος της υπερηχογραφιας ειναι συμπληρωματικός της μαστογραφίας ωστε να μας υποδείξει ποιο μόρφωμα χρειαζεται βιοψια και αυτο γίνεται με την 2D + power Doppler υπέρηχογραφία σε ποσοστό 70% βάσει σχετικών κριτηρίων. Η 3D υπέρηχογραφία σπανίως μπορει να δώσει έξτρα κριτήρια σε ασαφή ευρήματα ειδικού τύπου και να βελτιώσει την διαγνωση κατα 10%. Δεν εχει αποδειχθεί πρακτική αξία και ωφέλεια απο το 4D και ελαστογραφικό υπερηχογρα΄φημα..

ΔΙΠΛΗ ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΑΣΗ

Η συγχρονη ταση της μαστολογικης χειρουργικης ειναι η διπλη μαστεκτομη με ταυτοχρονη ανάπλαση του ογκου και του σχηματος του στηθους με τα νεας γενιας σταγονοειδη ενθεματα σιλικονης. Προκειται για την εγχειρηση που εκανε η Ατζελινα τζολί και αλλες αμερικανιδες ηθοποιοί και εχει παρει μεγαλη δημοσιοτητα αφου σχετιζεται με προσωπα της διεθνους σοουμπιζ. Η εγχειρηση αυτη μαζι με την λαπαροσκοπικη ωοθηκεκτομη ελαχιστοποιεί τον κινδυνο του καρκινου στις γυναικες με θετικο γονιδιακό τεστ BRCA και φυσικα ειναι διαθεσιμη και για τις Ελληνιδες Ο γονιδιακός έλεγχος για καρκίνο μαστού/ωοθηκών έχει ένδειξη σε γυναίκες που κατατάσσονται στην κατηγορία υψηλού κινδύνου και στις οποίες συνιςτουμε να γίνεται γονιδιακός έλεγχος προκειμένου να βρεθεί πιθανή γενετική προδιάθεση. Ελέγχονται τα γονίδια BRCA1, BRCA2, PALB2,CHEK2 που αποτελούν το 95% των κληρονομούμενων μεταλλαξεων και οδηγούν σε καρκινογένεση το 40-80% των άτυχων αυτών γυναικών Ποιές γυναίκες έχουν ένδειξη για έναν τέτοιον έλεγχο; Αυτό θα το καθορίσει ο ειδικός μαστολόγος που θα πρέπει να πάρει λεπτομερές ιστορικό. Κάποιες σημαντικές κατευθυντήριες πάντως για να θέσει κανείς την ένδειξη είναι οι εξής: Να υπάρχει στην οικογένεια (από την πλευρά του πατέρα ή της μητέρας) μία από τις εξής περιπτώσεις: - Τρείς γυναίκες με καρκίνο μαστού ανεξαρτήτως ηλικίας. - Δύο γυναίκες με καρκίνο μαστού εκ των οποίων η μία να έχει ασθενήσει πριν από τα 51 της. - Μία γυναίκα με καρκίνο μαστού και μία με καρκίνο των ωοθηκών. - Δύο γυναίκες με καρκίνο ωοθηκών. - Μία γυναίκα και ένας άνδρας με καρκίνο μαστού. - Μία γυναίκα με καρκίνο ωοθηκών και ένας άντρας με καρκίνο μαστού. - Μία γυναίκα με καρκίνο μαστού πριν τα 36 της. - Μία γυναίκα με αμφοτερόπλευρο καρκίνο μαστού που ασθένησε πριν τα 51 της. . - Μία γυναίκα με καρκίνο μαστού και καρκίνο ωοθηκών. Δρ Βαιος Αγγελοπουλος Χειρουργος μαστού

ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΗ ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ ΜΕ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΘΗΛΗΣ

Η συγχρονη ταση της χειρουργικης του μαστου να προσφερει την διπλη προφυλακτικη μαστεκτομη σε γυναικες υψηλου γονιδιακου κινδυνου (BRCA 1-2 μεταλλαξεις) δημιουργησε και τον προβληματισμο αν η διατηρηση του συμπλεγματος θηλης/α΄λω ειναι ογκολογικα ασφαλης. Απο την αναλυση των δεδομενων μεταξυ 2007 και 2014, διαπιστωθηκε οτι η πιθανοτητα εμφανισης διηθητικου καρκινου σε γυναικες που εκαναν την εγχειρηση αυτη ειναι 1/140, ενω δεν παρατηρηθηκε ακομη καρκινος κατω απο την θηλη. Συνεπως, μπορουμε να προτεινουμε την διατηρηση της θηλης στην προφυλακτικη μαστεκτομη αλλα να εχουμε την προσοχη μας στην μετεγχειρητικη παρακολουθηση γιατι ο κινδυνος υποτροπης ειναι ελαχιστος πλην ομως θεωρητικα υπαρκτος

ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΜΑΣΤΟΥ ΜΕΤΑ ΜΑΣΤΕΚΤΟΜΗ ΚΑΙ ΑΚΤΙΝΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Γενικά, η επανόρθωση του μαστού μπορεί (υπό προϋποθέσεις και εμπεριςτατωμενο σχεδιαςμό) να ξεκινήσει ταυτόχρονα με την αρχική επέμβαση της μαστεκτομής, τοποθετώντας διατατήρα ιστών ή μόνιμο ενθεμα κάτω από τους μύες του θώρακος, ή αργότερα με τεχνική που θα επιλεγεί ανάλογα με τις υπάρχουσες τοπικές συνθήκες του δέρματος της περιοχής. ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ εαν προκειται να ακολουθησει ακτινοθεραπεια, υπαρχουν χειρουργοι που συνιστουν την άμεση τοποθέτηση διατατήρα ιστών κάτω από τους θωρακικούς μύες στην αρχική επέμβαση, η οποια δίνει τη δυνατότητα επανόρθωσης του μαστού σε λίγες εβδομάδες με ένθεμα σιλικόνης. Η διαδικασία αυτή δεν αναιρεί τον ογκολογικό χειρισμό της ασθενούς (χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία) απλώς τον καθυστερεί μικρό χρονικό διάστημα ολίγων εβδομάδων (6-8 εβδομάδες) που δεν θεωρείται κρίσιμο για την πρόγνωση της νόσου. Η τοποθέτηση ενθέματος σιλικόνης μετά τη διάταση του δέρματος, είναι μια χαμηλής βαρύτητας επέμβαση. Επιπλέον η παρακολούθηση της τοπικής υποτροπής του όγκου δεν εμποδίζεται από το ένθεμα. Αντίθετα η μετά από ακτινοβολία της περιοχής επανόρθωση επιβάλλει χειρουργικές τεχνικές πολύ βαρύτερες, με μεταφορά αιματούμενων ιστών, που συχνά μπορεί να εμποδίσει και την παρακολούθηση τοπικής υποτροπής της νόσου. Πραγματι,υπαρχει αρκετη αληθεια σε αυτην την αποψη αλλα και κινδυνοι. Για πολλους ειδικους, ο συνδυασμος ενθεματος σιλικονης και ακτινοβολιας ειναι απαγορευτικος γιατι οδηγει σε επιπλοκες,δυσμορφιες και επανεγχειρησεις(15% και 10% αντιστοιχα κατα τις πιο αισιοδοξες στατιστικες, Ρόουζεν 2012). Η συνολικη αντιμετωπιση ογκολογικη και επανορθωτικη πρεπει να εξατομικευεται λαμβάνοντας υποψιν την σταδιοποιηση της νοσου, την θεραπευτικη στρατηγικη, την σχεση μεγεθους του ογκου και μεγεθους μαστου, την δυνατοτητα διατηρησης δερματος και εφαρμογης ογκοπλαστικων τεχνικων, την δυνατοτητα ρυθμισης του πεδιου ακτινοβολησης. Μελεταται η προστασια του ενθεματος με ακυτταρικη μεμβρανη και η μεταφορα λιπους για να μειωθουν οι επιπλοκες και δυσμορφιες, αλλα ειναι ακομη σε πειραματικο σταδιο

ΑΝΔΡΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΟΜΑΣΤΙΑ

Απο την προσωπική μου εμπειρία θα σχολιάσω ειδικότερα τις τεςςερεις κατηγορίες ανδρών που αναζητούν λύση στο πρόβλημα αυτο 1. Νέοι 18-25 ετών με εφηβική υπερτροφια του μαστικού αδενα που εχουν ψυχολογική επιβαρυνςη για την σωματική εικόνα τους. Συνήθως η κατάσταση τους βελτιώνεται αιςθητά με την πάροδο χρόνου την απώλεια βάρους και την άθληση. Μικρή χειρουργικη εκτομή με τοπική αναισθησία προσφέρει ικανοποιητικό αποτέλεσμα αν η διόγκωση ειναι εκσημασμενη 2. Νέοι 20-35 ετών που ειναι αθλητές bodybuilding, συμμετέχουν σε αγώνες και πιθανώς λαμβάνουν ορμονικά βοηθήματα. Λόγω της εξαφάνισης του υποδοριου λίπους και της μυικης διόγκωσης, η παρουσία ιναδενικου δίσκου κάτω απο την θηλή ειναι εμφανής και αντιαιςθητικη και μπορει εύκολα να αφαιρεθεί με μικρή τομή κάτω απο την θηλή 3. Άντρες μέσης ηλικίας με περιττά κιλά που ειναι σε προσπάθεια βελτίωσης της σωματικής εικόνας με δίαιτα άσκηση και ιατρικές πράξεις.. Συνηθως υπερισχύει η περίσσεια λίπους απο την ιναδενικη μάζα και για να διορθωθεί η κατάσταση χρειαζεται συνδυασμός τεχνικών (λιποαναρρόφηση με εκτομή περιθηλαιου δέρματος) 4. Άνδρες ανω των 60 ετών που λαμβάνουν φάρμακα για προστατικη πάθηση ή εχουν ηπατικες παρενέργειες ή πολυοργανικες ανεπάρκειες. Συνηθως ζητούν λύση με απλή χειρουργικη εκτομή οταν η διόγκωση ειναι μεγάλη και ενοχλητική και χρειαζεται διαγνωση για την πιθανότητα καρκινωματος