υπερβολικη και επιπολαια η προβολη προσφατα απο τα μμε της σχεσης καρκινου -ενθεματων σιλικονης με αφορμη ειδικη αναφορα του αμερκανικου FDA

προκειται για ενα πολυ σπανιο ειδος λεμφωματος με πολυ καλη προγνωση που παρατηρηθηκε σε ορισμενες γυναικες 2-8 χρονια μετα την αυξηση στηθους. η πιθανοτητα να παρουσιαστει αυτη η επιπλοκη ειναι μικροτερη του 1/1000000
παραθετω σχετικο αρθρο με τις αληθεις πληροφοριες

 A rare type of lymphoma that forms around breast implants may be more common than recognized, but the disease does not require systemic treatment once the implants are removed, according to an expert consensus panel.

The slow-growing anaplastic large cell lymphoma (ALCL), an indolent form of non-Hodgkin's lymphoma, that is linked to breast implants has a better prognosis than systemic cases, Soeren Mattke, MD, DSc, of the RAND Corporation in Boston, and colleagues reported.

Taking out the implant and capsule of tissue around it would likely prevent recurrence without need for adjuvant radiation or chemotherapy, they recommended online in Plastic and Reconstructive Surgery.

An FDA warning was issued in January based on 34 case reports of ALCL in women with breast implants, which the agency had received since 1997. Further controversy erupted last month when the watchdog group Public Citizen notified the FDA that plastic surgery groups appeared to be advising members to downplay the risk.

The FDA urged caution in interpreting the risk, calling for a breast implant registry to monitor the situation. However, the FDA did not recommend routine removal of implants in women without symptoms or suspicious abnormalities.

Mattke's group recently reported a review of non-Hodgkin's lymphoma in women with implants, with cases most being ALCL and typically involving a seroma in the fibrous capsule around the implant.

Because so much of the information in the literature is incomplete, Mattke and colleagues convened a group of 10 experts in medical oncology, hematopathology, immunology, biomaterials, and cancer epidemiology to read the literature review, and list their level of agreement with 65 statements. The authors then combined the literature review and the consensus panel results in the current report.

One concern voiced by the experts was that ALCL around breast implants was "most likely under-identified and under-reported" since it was only classified as a distinct disease in 1994. Historically, fluid aspirated from some unexplained or recurrent seromas was discarded instead of being sent for cytology, they wrote.

This expert group strongly agreed that there was a link between breast implants and developing ALCL -- though not non-Hodgkin's lymphoma overall -- and that cases in women with implants should be attributed to the implant.

But the group wasn't sure that causality has yet been proven.

Risk factors for ALCL in association with breast implants weren't clear either.

Clinical steps garnered more certainty, with recommendation for aspiration and cytologic examination of first occurrence and especially recurrent cases of seroma around a breast implant put in place more than six months prior.

Once diagnosed, full evaluation to rule out systemic disease was strongly advocated.

The group recommended that the implant and capsule of the affected breast should always be removed, though what to do with the contralateral breast and whether immediate reimplantation in the affected breast would impact risk of progression were less clear.

"Although many women received radiation and/or chemotherapy after implant removal and capsulectomy for breast-confined ALCL, more recent reports suggest survival may be equivalent with only implant and implant capsule removal," Mattke's group wrote in the paper.

"However, this treatment question will need to be addressed with clinical registries and/or trials," they added.

The researchers cautioned that the expert panel may have expressed their own preconceptions, or relied on input from other experts, given the lack of direct evidence on many of the issues surrounding ALCL.

Moreover, plastic surgeons and implant manufacturers were present at the panel meeting and provided information when relevant. This "may have potentially influenced the panelists' final ratings," Mattke's group cautioned.

The group acknowledged other limitations including a lack of grading of evidence, as would have been done for a clinical guidelines panel, and the absence of representation of all hypotheses among the questions put before the expert panel.

The study was supported by the Plastic Surgery Educational Foundation and the Aesthetic Surgery Education and Research Foundation through unrestricted grants from Allergan, Mentor Worldwide, and Sientra.

Mattke reported having no conflicts of interest to disclose.

Primary source: Plastic and Reconstructive Surgery Source reference: Kim B, et al "Anaplastic large cell lymphoma and breast implants: Results from a structured expert consultation process" Plast Reconstr Surg 2011; DOI: 10.1097/PRS.0b013e31821f9f23.

ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΙΦΩΣΦΩΝΙΚΩΝ (ΖΟΜΕΤΑ) ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
Τα διφωσφονικα ειναι φαρμακα που αναστελλουν την οστεοκλαστικη δραστηριοτητα στον σκελετο δηλαδη την οστεολυτικη απορροφηση οστικου ιστου. Κατα συνεπεια βελτιωνουν την οστικη πυκνοτητα και καθυστερουν την οστεοπορωση και τις επιπλοκες της πχ. καταγματα, πονοι, αλλοιωσεις στην σποδυλικη στηλη και συμπιεση του νωτιαιου μυελου.
Εκτος απο την θεραπεια της οστεοπορωσης, του μυελωματος και της υπερασβεστιαιμιας ειναι πολυτιμα φαρμακα εναντιον των σκελετικων μεταστασεων σε γυναικες που πασχουν απο καρκινο του μαστου. Τα πιο γνωστα καi αποτελεσματικα για την αντιμετωπιση του μεταστατικου καρκινου στα οστα ειναι η παμιδρονατη, η ιμπανδρονατη και το ζολενδρονικο (ΖΟΜΕΤΑ). Χορηγουνται ενδοφλεβια, βραδεως και με προσοχη για πιθανες παρενεργειες (οστεονεκρωση, νεφρικη ανεπαρκεια), καθε 3-4 εβδομαδες συγχρονως με την υπολοιπη χημειο/ακτινο-θεραπεια.
Υπαρχουν ενδειξεις οτι εχουν και αντιαγγειογενετικη/αντινεοπλασματικη δραση, εμποδιζοντας την εγκατασταση και την αναπτυξη των καρκινικων κυτταρων στα οστα. Γι'αυτο διεξαγονται πολυκεντρικες κλινικες ερευνες ωστε να διαπιστωθει αν ελαττωνουν την πιθανοτητα εμφανισης οστικης μεταστασης μετα την εγχειρηση και την συμπληρωματικη χημειοθεραπεια, οπως φανηκε απο μεμονωμενες μελετες (μειωση οστικων μεταστασεων κατα 20%).
Επισης, ερευναται και η προφυλακτικη επιδραση τους στην οστικη υγεια και ακεραιοτητα στις προεμμηνοπαυσιακες γυναικες που λαμβανουν ισχυρη εδοκρινικη θεραπεια μετα την αφαιρεση του ογκου. Οι αναστολεις της αρωματασης και τα LHRH-αναλογα, που δινονται στις γυναικες αυτες για 2-3 εως 5 χρονια, ''στεγνωνουν'' κυριολεκτικα τον οργανισμο απο τα οιστρογονα και οδηγουν σε μια προωρη ''φαρμακευτικη'' εμμηνοπαυση, με οστεοπορωτικα συμπτωματα και επιπλοκες (καταγματα). Οι γυναικες που ελαβαν διφωσφονικα ενδοφλεβια ανα 6 μηνες ή τα πηραν σε χαπια ημερησιως, ειχαν λιγοτερα τετοιες αντιοιστρογονικες παρενεργειες (μειωση κατα 40%) και πιθανως μικροτερο κινδυνο να αναπτυξουν οστικες μεταστασεις στο μελλον. Βεβαια, μεχρι να ολοκληρωθουν οι πολυκεντρικες προοπτικες τυχαιοποιημενες μελετες, η χρηση τους θεωρειται οτι ειναι σε ερευνητικο σταδιο, παρα τα αρχικα θετικα και ωφελιμα μεχρι σημερα αποτελεσματα.

Ειδη Αναισθησιας

Υπάρχει η τοπική αναισθησία που γίνεται από το χειρουργό και μια σειρά τεχνικών αναισθησίας που γίνονται από τον Αναισθησιολόγο που χωρίζονται σε 2 κατηγορίες:

Ι. Περιοχική αναισθησία: ραχιαία αναισθησία, επισκληρίδιος αναισθησία, διάφορα Blocks νεύρων.

ΙΙ. Ενδοφλέβια αναισθησία: Ξεκινάει από απλή μέθη (Νευρολήπτοαναλγησία) όπου ο ασθενής έχει τις αισθήσεις του αλλά ανέχεται ευχάριστα την επέμβαση και φθάνει ανάλογα με το βάθος της αναισθησίας και τις απαιτήσεις του χειρουργείου στην κανονική γενική αναισθησία όπου ο ασθενής βρίσκεται σε μια κατάσταση πλήρους ύπνου – Μυοχάλασης και αναλγησίας. Έτσι ανάλογα με το βάθος της αναισθησίας έχουμε την Ελαφρά Μέθη – Κανονική Μέθη – Νευροληπτοαναλγησία – Βαθύ sedation (υπνοχάλαση) Γενική αναισθησία.
Μέθοδοι αναισθησίας για τις επεμβάσεις της χειρουργικής
Η αναισθησία που θα εφαρμοστεί σε μια επέμβαση έχει σαν γνώμονα πρωταρχικά την ΑΣΦΑΛΕΙΑ του ασθενούς, εν συνεχεία την βαρύτητα και την διάρκεια της επεμβάσεως και τέλος την παραμονή ή όχι του ασθενούς στο νοσοκομείο μετά την εγχείριση.

Ι. Στις Ελαφριές επεμβάσεις μικρής διάρκειας (Βιοψια λεμφαδενων) ο ασθενής δεν κάνει εισαγωγή στο Νοσοκομείο αλλά σαν εξωτερικός ασθενής αντιμετωπίζεται με τοπική αναισθησία και ελαφρά μέθη ( υπνοχάλαση) έτσι ώστε ανά πάσα στιγμή να μπορεί να συμμετέχει και να κρίνει το αποτέλεσμα της επέμβασης. Μετά το τέλος της επέμβασης σε 5 min είναι σε θέση να φύγει από το νοσοκομείο και να συνεχίσει τις δραστηριότητες του. Για να το πετύχουμε αυτό χρησιμοποιούμε ότι πιο σύγχρονο υπάρχει στην παγκόσμια βιβλιογραφία και φαρμακολογία. Έτσι ο χειρουργός για την τοπική αναισθησία χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό τοπικών αναισθητικών βραχείας και μακράς διάρκειας ταυτόχρονα ώστε να έχουμε ταχεία έναρξη της αναλγησίας και παρατεταμένη μετεγχειρητική αναλγησία. Ο αναισθησιολόγος χρησιμοποιεί ένα συνδυασμό φαρμάκων κυρίως την Μιδαζόλαμη σε bolus έγχυση και την συνεχή χορήγηση με αντλία ενός πολυσύγχρονου αναλγητικού (Remifentanyl) ενώ συγχρόνως χορηγεί από τον ορό μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά για την μετεγχειρητική αναλγησία. Έτσι ο ασθενής που υποβάλλεται σε τέτοιου είδους επεμβάσεις έχει τα εξής πλεονεκτήματα :
Δεν θυμάται μετά το χειρουργείο σχεδόν τίποτα (αποφυγή της δυσάρεστης εμπειρίας του χειρουργείου) και αν θυμάται κάτι η εμπειρία είναι ευχάριστη.
Δεν πονάει καθόλου κατά την διάρκεια του χειρουργείου.
Βρίσκεται σε μια κατάσταση πλήρους χαλάρωσης και απαγκίστρωσης από το περιβάλλον (έλλειψη stress).Ανά πάσα στιγμή μπορεί να επανακτήσει τις αισθήσεις του και να εκφέρει γνώμη για το αποτέλεσμα της επέμβασης.
Σε 5 min μετά το τέλος της επέμβασης αναχωρεί από το νοσοκομείο χωρίς να έχει θόλωση της διάνοιας και βάρος στο κεφάλι. (είναι περιπατητικός και σε πλήρη διαύγεια).
Δεν έχει μετεγχειρητικό εμετό.
Δεν πονάει μετεγχειρητικά.
Είναι πλήρως ασφαλής (Διεγχειρητικά και Μετεγχειρητικά).
ΙΙ. Η δεύτερη κατηγορία επεμβάσεων ειναι (βουβωνοκηλη, βιοψια ογκιδιων,αιμορροιδοπηξια)μεσαίας διάρκειας και βαρύτητας Οι επεμβάσεις αυτές μπορεί να πραγματοποιηθούν με δύο τρόπους: ή με τοπική αναισθησία και βαθύ sedation (υπνοχάλαση) ή με ελαφρά γενική αναισθησία. Για το ποια μέθοδο θα επιλέξουμε εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως είναι η επιθυμία του ασθενούς, γενική κατάσταση του ασθενούς, ιδιαιτερότητες της επέμβασης. Σαν γνώμονα για την επιλογή της μεθόδου λαμβάνουμε υπ όψιν πρωτίστως την ΑΣΦΑΛΕΙΑ του ασθενούς. Σε οποιαδήποτε περίπτωση όμως (και με την μια και με την άλλη μέθοδο) ο ασθενής είναι σε θέση να φύγει από το νοσοκομείο την ίδια μέρα της εγχείρησης. Εκείνο που πρέπει να διευκρινιστεί είναι ότι ο ασθενής δεν ταλαιπωρείται και σε καμία περίπτωση δεν κινδυνεύει η ζωή του, ο δε μετεγχειρητικός πόνος και εμετός με την χορήγηση ειδικής φαρμακευτικής αγωγής έχει μηδενισθεί..

ΙΙΙ. Η Τρίτη κατηγορία επεμβάσεων (μαστεκτομη, αύξηση μαστων, χολοκυστεκτομη) για τις οποίες η χορήγηση γενικής αναισθησίας και η παραμονή ενός 24ώρου στο νοσοκομείο θεωρούνται απαραίτητα για την ασφάλεια του ασθενούς και το άριστο αποτέλεσμα της επέμβασης. Και στις περιπτώσεις αυτές όμως η χρήση σύγχρονων τεχνικών αναισθησίας (π.χ Λαρυγγική μάσκα αντί για τραχειοσωλήνα) και σύγχρονων αναισθητικών φαρμάκων μας εξασφαλίζει τα εξής:
Πλήρη αμνησία του ασθενούς (δεν θυμάται τίποτα)..
100% Ασφάλεια (πλήρες διεγχειρητικό monitoring) όλων των ζωτικών λειτουργιών.
Δυνατότητα στο χειρουργό να πετύχει το καλύτερο χειρουργικό αποτέλεσμα.
Έλλειψη μετεγχειρητικού πόνου και εμετού.
Λήψη τροφών τις απογευματινές ώρες της εγχείρησης.
Κινητοποίηση την ίδια μέρα.
Εξοδο από το νοσοκομείο την επόμενη το πρωί.
Πρέπει να λάβει κανείς υπ όψιν του την ασφάλεια του ασθενούς και την καλή έκβαση της επέμβασης και θα πρέπει να πείσει τον ασθενή ότι ορισμένες επεμβάσεις είναι προτιμότερο να γίνουν με γενική αναισθησία. Το να κάνεις μια βαριά επέμβαση διάρκειας τριών ωρών (π.χ κοιλιοπλαστική) με μέθη και τοπική θεωρούμε ότι α) θέτεις σε κίνδυνο της ζωή του ασθενούς και β) το αισθητικό αποτέλεσμα μπορεί να μην είναι το αναμενόμενο. Γ) Αν ο ασθενής βγει από το νοσοκομείο αμέσως μετά την εγχείρηση ο κίνδυνος επιπλοκών (αιμορραγία εμετοί – λιποθυμία|) είναι μεγάλος.

Γιατί φοβάται ο κόσμος την αναισθησία πιο πολύ από ότι την εγχείρηση?

Τον χειρουργό τον γνωρίζουν, έχουν έλθει σε επαφή μαζί του πριν από το χειρουργείο ενώ η επαφή με τον αναισθησιολόγο γίνεται την μέρα της εγχείρησης
Ο άγνωστος κόσμος της αναισθησίας.
Λειτουργεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης διότι γνωρίζουν ότι για ένα χρονικό διάστημα θα έχουν απώλεια των αισθήσεων και της επαφής με το περιβάλλον και θα εξαρτώνται από κάποιο άλλο άτομο που δεν γνωρίζουν (τον αναισθησιολόγο).
Πολλοί έχουν άσχημες εμπειρίες από προηγηθείσες αναισθησίες.
Η μεγάλη προβολή τα τελευταία χρόνια απο τα ΜΜΕ δυσάρεστων ιατρικών συμβάντων κατά την αναισθησία.
Γιατί δεν πρέπει να φοβάται ο κόσμος? Τι είναι ασφαλές και τι όχι?

Σήμερα με τα μέσα που διαθέτουμε και την εξέλιξη της αναισθησιολογίας, της φαρμακολογίας και του Monitoring, για ένα υγιές άτομο που έρχεται να υποβληθεί σε μια πλαστική επέμβαση ο κίνδυνος να συμβεί οτιδήποτε είναι μηδαμινή. Για να συμβεί κάτι κακό στον ασθενή πρέπει ο αναισθησιολόγος όχι μόνο να κάνει ορισμένες παραλείψεις και λάθη, αλλά πρέπει να κάνει επανειλημμένες προσπάθειες για το κακό. Αυτό συμβαίνει διότι έχουν εξελιχθεί πολύ προς το ασφαλέστερο τα φάρμακα και οι τεχνικές της αναισθησίας καθώς και η διεγχειρητική παρακολούθηση του ασθενούς. Κατά την διάρκεια της αναισθησίας έχουμε συνεχή παρακολούθηση όλων των ζωτικών λειτουργικών (καρδιακή και αναπνευστική λειτουργία, οξυγόνωση εγκεφάλου, μυοχάλαση κλπ.). Έχουμε συνεχή καταγραφή περισσοτέρων από 20 παραμέτρων λειτουργίας του οργανισμού. Ετσι οποιαδήποτε μεταβολή γίνεται αμέσως αντιληπτή εν τη γενέση της και αποκαθίσταται.

Ενθεματα συνεκτικης σιλικονης. Trend or recommend?

Αυτό που διακρίνει τα Cohesive είναι ότι αποτελούνται από συμπαγή σιλικόνη ενώ παράλληλα είναι μαλακά. Εάν ένα Cohesive ένθεμα το κόψουμε με ένα ψαλίδι ή ένα νυστέρι τότε θα δούμε ότι δεν χύνεται αλλά συνεχίζει να διατηρεί το σχήμα του. Η λέξη Cohesive σημαίνει σταθερό, αυτό δηλαδή που διατηρεί το σχήμα του μέσα στο στήθος της γυναίκας και επιπλέον δεν διπλώνουν ενώ η διάρκεια τους είναι μεγάλη.
Πλεονεκτήματα των Cohesive Gel ενθεμάτων
Η εμπειρία μας είναι από το 2003 και μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ευχαριστημένοι από την εικόνα του στήθους αλλά και την πορεία των στο να διατηρούν το αποτέλεσμα αλλά και το σχήμα του νέου στήθους στην αυξητική των μαστών.
Σχήμα – Διατηρούν το σχήμα του νέου μαστού στην αυξητική στήθους.
Πτυχές - Δίπλωμα. Το περιεχόμενο είναι συμπαγές όπως είπαμε και δεν μετακινείται από την μια περιοχή στην άλλη μέσα στο ένθεμα οπότε δεν φαίνεται να συμβαίνουν πτυχές του ενθέματος.
Διαφυγή σιλικόνης Δεν συμβαίνει μια και μιλάμε για συμπαγή σιλικόνη που ακόμη και εάν κοπεί με ψαλίδι μένει εκεί που είναι και διατηρεί το σχήμα. Οι μελέτες δείχνουν ότι αντέχουν 150 kg βάρους. Η έλλειψη διαφυγής είναι πολύ σημαντικό για τον θηλασμό μια και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Σχηματισμός κάψας  Φαίνεται ότι τα τραχείας επιφανείας ενθέματα Cohesive που έχουν τοποθετηθεί με την ατραυματική τεχνική μας έχουν ελάχιστη πιθανότητα για σχηματισμό κάψας.

Aυξηση μαστων .Πότε;;;

 Η επέμβαση της αύξησης του μαστού απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα στη διάρκεια της δεκαετίας του 80 .Πράγματι ο αριθμός των γυναικών που υπέστησαν αύξηση μαστού ανήλθε στις 90.000 το 1990 στις Η.Π.Α, και έκτοτε ο αριθμός αυξάνει κατά 30%-40% κάθε χρόνο . Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα , όπου ο  Η επέμβαση της αύξησης του μαστού απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα στη διάρκεια της δεκαετίας του 80 .Πράγματι ο αριθμός των γυναικών που υπέστησαν αύξηση μαστού ανήλθε στις 90.000 το 1990 στις Η.Π.Α, και έκτοτε ο αριθμός αυξάνει κατά 30%-40% κάθε χρόνο . Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα , όπου ο αριθμός των γυναικών που προσέρχονται στους πλαστικούς χειρουργούς για αύξηση μαστών αυξάνεται κάθε χρόνο.
Πότε μια γυναίκα είναι υποψήφια για την επέμβαση
 Η πρώτη ένδειξη για την επέμβαση της αύξησης του μαστού είναι ο μικρός μαστός (ανεπαρκής όγκος μαστού) . Αυτή η υποπλασία,όπως λέγεται, μπορεί να είναι είτε το αποτέλεσμα μιας ελλειπούς ανάπτυξης είτε να είναι το αποτέλεσμα μιας εκφυλιστικής διαδικασίας. Η τελευταία εμφανίζεται σαν πτώση του μαστού ή ψευδοπτώση (άδειος η ξεφούσκωτος μαστός). Η αύξηση του μαστού με το κατάλληλο μεγέθους ένθεμα διορθώνει τη πλειονότητα των περιπτώσεων, εκτός και αν υπάρχει μεγάλου βαθμού πτώση (2ου-3ου βαθμού) οπότε ίσως απαιτηθεί και ανόρθωση του μαστού μαζί με την αύξηση, για να φθάσουμε σε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Η δεύτερη ένδειξη για την επέμβαση αποτελεί συνέχεια της πρώτης μια και αφορά τη ψυχολογία μιας νεαρής κοπέλας η μιας μεγαλύτερης σε ηλικία γυναίκας με μικρό και υποπλαστικό μαστό. Γυναίκες που θέλουν να κάνουν αύξηση των μαστών τους νιώθουν οτι το στήθος τους είναι λίγο και έχουν αμφιβολίες για τη θηλυκότητα τους. Αυτό τις οδηγεί πολλές φορές σε έλλειψη αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης . Κάποιες επίσης νιώθουν οτι αυτή η διαταραχή να αποτελεί εμπόδιο στην ερωτική τους ζωή. Είναι εντυπωσιακό πως αλλάζει μετα την εγχείρηση η όλη συμπεριφορά τους και οι σχέσεις με το περιβάλλον η το σύντροφο τους

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΜΑΣΤΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ
Δυστυχως ο ΚΜ εμφανιζεται πολυ σπανια και στους ανδρες, ξεκινοντας απο υπολειματα αδενικου ιστου. Μετα την εφηβεια, τα λιγοστα και ατροφικα λοβια του μαστικου αδενα του αγοριου εκφυλιζονται, αλλα παραμενουν τμηματα των εκφορητικων πορων τα οποια σπανιοτατα ευτυχως και υπο συνοδευτικες παθολογικες και ''οιστρογονικες'' καταστασεις μπορει να αποτελεσουν εστιες καρκινογενεσης.
* περιπου 1300 περιπτωσεις ανδρικου ΚΜ ανακαλυπτονται στις ΗΠΑ ετησιως, οι Αφροαμερικανοι ειναι πιο συχνα ΄΄ατυχοι΄'' συγκριτικα με τους λευκους με μεσο ορο ηλικιας εμφανισης τα 65 ετη.
* Αποτελει το 0,7% ολων των περιπτωσεων καρκινου μαστου. Περιεργως, ο ανδρικος ΚΜ αντιστοιχει στο 3-10% ολων των ΚΜ στους πληθυσμους που κατοικουν σε ορισμενες περιοχες νοτια της ερημου Σαχαρας στην Αφρικη
* Στους προδιαθεσικους παραγοντες αναφερονται η κρυψορχια, η συγγενης βουβωνοκηλη, η κιρρωση του ηπατος, τα υψηλα επιπεδα οιστρογονων, η γυνικομαστια, το συνδρομο Κlinefelter (χρωμοσωμικη ανωμαλια ΧΧΥ), η εργασια σε ηλεκτροφορα δικτυα(?)
* Ο ανδρικος ΚΜ παρουσιαζεται πιο συχνα αριστερα, σε μεγαλυτερη ηλικια και σε πιο προχωρημενο σταδιο απο οτι στις γυναικες. 90% ψηλαφαται ανωδυνη μαζα, 20% υπαρχουν μεταβολες στην θηλη, 14% εχουν εκκριμα απο την θηλη, 4% αισθανονται πονο και 3% εχουν εκδηλη μεταστατικη νοσο. Σκληροτητα, ασυμμετρια, εξελκωση καθηλωση των ιστων πρεπει να υποκινουν την υποψια για ΚΜ.
* Η διαγνωση γινεται κλασικα με μαστογραφια, υπερηχογραφια και κυτταρολογικη-ιστολογικη εξεταση.
* 5-10% ειναι μη-διηθητικο καρκινωμα των πορων
90% ειναι διηθητικο αδενοκαρκινωμα που ξεκινα απο τους εκφορητικους γαλακτοφορους πορους, αφου συνηθως λειπουν τα κυτταρα των τελικων αδενικων λοβιων.80% εχουν οιστρογονικους υποδοχεις και 50% ανδρογονικους υποδοχεις, κατι που εχει σημασια για την μετεγχειρητικη ενδικρινικη θεραπεια.
* Η χειρουργικη θεραπεια πρεπει να ειναι πιο ριζικη και εκτεταμενη συγκριτικα με τισ γυναικες στις οποιες πολλες φορες ειναι αρκετη η περιορισμενη εκτομη του ογκου. Η καλυτερη εγχειρηση εναι η ολικη μαστεκτομη με αφαιρεση των μασχαλιαιων λεμφαδενων.
* Η χημειοθεραπεια και η ακτινοθεραπεια εφαρμοζονται οπως και στις γυναικες. Πιθανως να χρειαζεται ορχεκτομη σε ηλικιωμενους ασθενεις με θετικους ανδρογονικους υποδοχεις. Ενδοκρινικος χειρισμος γινεται με ταμοξιφενη ενω οι αναστολεις αρωματασης δεν εχουν θεση στην θεραπεια.
* Ασθενεις με ογκο 2cm και χωρις μετασταση εχουν διπλασια πιθανοτητα για υποτροπη της νοσου συγκριτικα με τις αντιστοιχες γυναικες. Γενικα, η προγνωση των ανδρων με ΚΜ ειναι κατα 10-20% χειροτερη λογω ισως της καθυστερημενης διαγνωσης και τησ επιθετικοτητας του ογκου.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑ THN ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟY
# 15% των ασθενων εχουν ενα τουλαχιστον συγγενη πρωτου βαθμου (δηλαδη μητερα, αδελφη, κορη) με ΚΜ στην οικογενεια τους.
# Αν υπαρχει ιστορικο Κ\Μ στην μητερα, αδελφη, κορη μιας γυναικας, διπλασιαζεται ο κινδυνος να εμφανιστει ο ΚΜ στην γυναικα αυτη.
# Αν δυο συγγενεις 1ου βαθμου εχουν ΚΜ, η πιθανοτητα να εμφανιστει η νόσος στην ιδια οικογενεια ειναι 25%-36% ή αλλιως αυξανεται 4-6 φορες και φθανει το 50%, αν μια απο τις δυο αρρωστες ειχε αμφοτεροπλευρη νοσο σε ηλικια <45 ετη. ΣΕ ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΓΕΝΗ ΚΑΡΚΙΝΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ που προκαλείται απο σποραδικές μεταλλάξεις ογκογονιδιων σ Ο ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΜΑΣΤΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΚΑΘΕΤΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΕΝΤΡΟ, ΜΕ ΤΟΝ ΑΥΤΟΣΩΜΙΚΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΤΥΠΟ, ΚΑΙ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΜΕ ΜΕΤΑΛΛΑΞΕΙΣ ΤΩΝ ΓΟΝΙΔΙΩΝ BRCA1 ΚΑΙ BRCA2. # κατα 50% ο ΚλΚΜ προερχεται απο την οικογενεια του πατερα # ειναι συνηθως αμφοτεροπλευρος και παρουσιαζεται σε ηλικιες <45 ετη # τα γονιδια BRCA ειναι ογκοκατασταλτικα, εκφραζουν πρωτεινες που συμμετεχουν στην επιδιορθωση του αλλοιωμενου DNA, συνεπως μεταλλαξεις (ως 2000 καταγραμμενες) των γονιδιων αυτων οδηγουν σε αυξημενη πιθανοτητα εκδηλωσης καρκινου του μαστου και των ωοθηκων. # Η πιθανοτητα εμφανισης ΚΜ στην διαρκεια ζωης ενος ατομου με μεταλλαξη (=θετικο) BRCΑ1 ειναι 50-80% και με θετικο BRCA2 ειναι 40-70%. Στο μισο αυτων των ποσοστων ειναι οι πιθανοτητες εκδηλωσης καρκινου ωοθηκων(40% για θετικο BRCA1 και 20% για θετικο BRCA2. # Για να χαρακτηρισουμε εναν ΚΜ ως κληρονομικο πρεπει στην ληψη του οικογενειακου ιστορικου να περιλαμβανονται οι ακολουθες πληροφοριες: 1) Ηλικια εμφανισης Του ΚΜ (<45 ετη, η μικρη ηλικια εμφανισης ειναι πιο σημαντικη απο τον αριθμο των αρρωστων στην οικογενεια) 2) Ο αριθμος των νοσουντων μελων στην οικογενεια (>2, με συμετοχη προγενεστερων γενεων)
3) Ιστορικο ΚΜ στην οικογενεια το πατερα
4) Ιστορικο καρκινου των ωοθηκων
5) Θετικο BRCA τεστ στα μελη δυο διαδοχικων οικογενειων

Eνθεματα σιλικονης για μια ζωή;;;!!!!

Αυτό εγγυάται τουλάχιστον η βρετανική εταιρεία NAGOR με τα νέα προϊόντα IMPLEO
Με ενισχυμένο περίβλημα 5 στιβαδων και πιο συμπαγές μεν μαλακό κι ελαστικό δε περιεχόμενο από συνεκτικη σιλικονη προσδίδει σχήμα και αίσθηση εξαιρετικά ικανοποιητική
Κυριότερο πλεονέκτημα η απουσία καψας γύρω απο το ενθεμα στην οποία οφείλονται και οι δυσμορφιες
Απο την προσωπική μου εμπειρία όλα αυτά είναι αληθή και το συνιστώ ως την πρώτη εναλλακτική πρόταση για αύξηση. Το μοναδικό σχετικά και δυνητικά μειονεκτημα είναι η μαγαλυτερη τομή στο δέρμα που απαιτείται για την εισαγωγή του εφόσον θελουμε αρκετό όγκο (πάνω απο 300cc)
Με την σωστή διαχείριση μετεγχειρητικα της ουλης και ίσως την αφαίρεση της ή αλλά "τρικ" το προβληματακι αυτό εξαλειφεται
Πιστεύω ότι οι προδιαγραφές του θα το εισάγουν και στην ανάπλαση μετά μαστεκτομη

Χρονιος βουβωνικος πόνος στους αθλητές

Ή αλλιώς χρόνια ηβαλγια ή "κηλη των αθλητών"
Αναλυω την φυσιοπαθολογια και προτείνω ως θεραπεία την λαπαροσκοπικη τοποθέτηση πλέγματος
Το πλήρες άρθρο μου όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό του Ιατρικού Συλλόγου Θες/νίκης βρίσκεται στο http://www.isth.gr/images/uploads/vouvonikos_ponos.pdf

ΠΕΝΤΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΛΑΤΤΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
Προσφατες επιδημιολογικες ερευνες κατεδειξαν οτι μπορειτε να μειώσετε τις πιθανότητες να προσβληθείτε από αυτή την ασθένεια αν ενσωματωσετε στην καθημερινοτητα σας ΠΕΝΤΕ έξυπνες και απλούστατες επιλογές τρόπου ζωής.
1) Να κινείστε συνεχώς. Η άσκηση ρίχνει τα επίπεδα των οιστρογόνων, τα οποία ευθύνονται για τον καρκίνο του στήθους. Καλύτερα είναι να αθλείστε δυναμικά για 45 έως 60 λεπτά τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας, αλλά και η ήρεμη κίνηση (30 λεπτά, για 5 μέρες την εβδομάδα) μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
2) Αδυνατίστε και παραμείνετε αδύνατες. Παρόλο που οι υπέρβαρες γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση έχουν διπλάσια ποσοστά επικινδυνότητας για καρκίνο του στήθους, σε σύγκριση με γυναίκες φυσιολογικού βάρους, το να πάρεις κιλά, ακόμα και αν είσαι αδύνατη, αυξάνει τον κίνδυνο. Μάλιστα, ακόμα και 10 κιλά παραπάνω στις ενήλικες γυναίκες αποτελεί ρίσκο. Πάρτε τα μέτρα σας για να αποφύγετε τη συσσώρευση περιττών κιλών.
3) Να περιλαμβανετε τροφες πλουσιες σε βιταμίνη D στο διαιτολογιο σας. Όλο και περισσότερες έρευνες αποδεικνύουν τις αντι-καρκινικές ιδιότητες αυτής της βιταμίνης. Η τελευταία έρευνα της Αμερικανικής Οργάνωσης Κλινικών Ογκολόγων αποδεικνύει ότι οι γυναίκες με έλλειψη βιταμίνης D έχουν 94% περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από την ασθένεια, σε σύγκριση με γυναίκες με επαρκείς ποσότητες στον οργανισμό τους. Οι ειδικοί συνιστούν συμπληρώματα που περιέχουν 800 με 1000 IU ημερησίως.
4) Καταναλώνεται μικρές ποσότητες αλκοόλ. Τα νέα στοιχεία του Εθνικού Κέντρου Καρκίνου δείχνουν ότι οι γυναίκες που καταναλώνουν δύο με τρία ποτά ημερησίως αυξάνουν τον κίνδυνο προσβολής από τον πιο κοινό καρκίνο στήθους κατά 32% και αυτές που καταναλώνουν μεγαλύτερες ποσότητες κατά 51%. Να ένας καλός λόγος να σκεφθείτε μακροπρόθεσμα και να μην κατεβάσετε το δεύτερο ποτό (για να μην αναφέρουμε και τις θερμίδες που γλιτώνετε).
5) Μην εφαρμοζετε υπερβολικα και αγχωτικα την αυτό-εξέταση, αλλά να έχετε επίγνωση της αδρης καταστασης του στηθους σας. Μετά από τόσα χρόνια που ακούμε για την αυτό-εξέταση σε μηνιαία βάση, θα εκπλαγείτε από τα νέα δεδομένα που λένε ότι είναι προαιρετική, οπως εχω σχολασει στην συζητηση για την πρωιμη διαγνωση. Έρευνες έχουν αποδείξει ότι δεν σώζει ζωές. Οι γιατροί δεν την απορρίπτουν εντελώς, καθώς περίπου το 15% των περιπτώσεων εντοπίζεται από τις ίδιες τις γυναίκες. Συνιστούν όμως να γνωρίσετε το σώμα σας και το στήθος σας και να ειδοποιείτε το γιατρό σας όταν εντοπίζετε κάτι το ασυνήθιστο.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΜΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΚΥΗΣH
το προβλημα της συνυπαρξης καρκινου του μαστου (1 περιστατικο στις 4000 κυησεις) και εγκυμοσυνης δυσχεραινει τισ θεραπευτικες επιλογες. Επισημαινω οτι
1) ο ογκος ανακαλυπτεται συνηθως σε προχωρημενο σταδιο λογω της πυκνοτητας των μαστων και της δυσκολιας να ερμηνευθει με ακριβεια η μαστογραφια
2) συνυπαρχουν λεμφαδενικες μεταστασεις στις περισσοτερες γυναικες (70-80%)
3 )ο καρκινος ειναι πιο επιθετικος (πορογενης διηθητικος, χαμηλης διαφοροποιησης) με αρνητικους οιστρογονικους υποδοχεις
Κατα συνεπεια, επιβαλλεται αμεσα η χημειοθεραπεια μετα το 1ο τριμηνο...Απο καποιες λιγες μελετες σε μεγαλα κεντρα (σειρες ασθενων 30-70), διαπιστωθηκε οτι το σχημα ανθρακυκλινες με φθοριοουρακιλη-κυκλοφωσφαμιδη ηταν ασφαλες, με 13% διαμαρτιες και μερικα ελλιποβαρη νεογνα. Απαγορευεται η χορηγηση ταμοξιφενης λογω τοξικοτητας στο εμβρυο. Προφανως το Ερσεπτιν με την στοχευμενη αντινεοπλασματικη δραση του, δεν επηρεαζει το εμβρυο βραχυπροθεσμα και ισως ειναι μια πολυ καλη λυση, οταν πρεπει να σωθει η μητερα...Ομως οι μακροπροθεσμες επιπτωσεις στο παιδι δεν ειναι γνωστες... Αξιοσημειωτο ειναι οτι η θεραπευτικη αμβλωση δεν φανηκε να ωφελει την συνολικη επιβιωση.

Panagiotis Peitsidis γυναικολογος σχολιάζει:
Yparxoune kapoies liges meletes sto pubmed opou anaferoune gia memonomena peristatika xorigisis Trastuzumab (Herceptin) kata tin diarkeia tis kyisis opou exoune paratirithei kapoies parenergeies IUGR (intrauterine growth retardation), oligoamnio eos kai apolyti meiosi tou amniakou ygrou anydramnio - to opoio ofeiletai se katastoli tis nefrikis leitourgias tou emvryou. Ta deigmata einai liga kai apaitountai perissoteres meletes.
Episis o Mir etl al anaferoune oti oi Taxanes (taxol) kai Vinorelbine dynatai na xorigithoune meta to 2 eos 3 trimino tis egkymosinis parola afta yparxoune kapoioi kindynoi toxikotitas (Allergia - Taxol).

Η ΥΠΕΡΘΕΡΜΙΑ ΣΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ
Επειδη ακουγεται τελευταια αρκετα η υπερθερμικη χημειοθεραπεια ως μεθοδος καταπολεμησης του μεταστατικου καρκινου (και του μαστου), θελω να διευκρινισω τα ακολουθα
Πολλα χρονια τωρα εφαρμοζεται η περιοχικη και η περιτοναικη υπερθεμικη χημειοθεραπεια σε ορισμενους ενδοκοιλιακους καρκινους και σε ογκους των ακρων με σχετικα καλα αποτελεσματα...
Ερευναται ακομη σε ειδικα κεντρα η ωφελεια της ολοσωματικης υπερθερμανσης σε ασθενεις με μεταστατικους η πολυ εκτεταμενους συμπαγεις ογκους οπως του παγκρεατος. Το κερδος στην επιβιωση ειναι δυστυχως μικρο και οι επιπλοκες επικινδυνες.
Στον καρκινο του μαστου ερευναται η δραση της σε πολυ σπανιες και επιλεγμενες περιπτωσεις οπως η εμμενουσα διηθηση του θωρακικου τοιχωματος, η υποτροπη που δεν ''απαντα'' στην στανταρντ θεραπεια και η θεση της στην προληψη των λεμφαδενικων μεταστασεων. Προσωπικα, ειμαι απαισιοδοξος για την ευρεια καθιερωση αυτης της τεχνοτροπιας
Παραθετω αναλυτικο ενημερωτικο κειμενο με γενικη αποτιμηση της θεσης της υπερθερμιας στην αντικαρκινικη πρακτικη

Hyperthermia in Cancer management

Hyperthermia in general means a body temperature that is higher than normal. High body temperatures are often caused by illness such as fever or heat stroke. But hyperthermia can also refer to heat treatment -- the carefully controlled use of heat for medical purposes. This document focuses on how heat is used to treat cancer.

When cells in the body are exposed to higher than normal temperatures, changes take place inside the cells. These changes can make the cells more likely to be affected by radiation therapy or chemotherapy. Very high temperatures can kill cancer cells outright.

The idea of using heat to treat cancer has been around for some time, but early attempts to treat cancer with heat had mixed results. And it was hard to maintain the right temperature in the right area while limiting the effects on other parts of the body. Today, newer tools allow better control and more precise delivery of heat, and hyperthermia is being studied for use against many types of cancer.

How can hyperthermia be used to treat cancer?

There are 2 main ways in which hyperthermia can be used:

* Very high temperatures can be used to destroy a small area of cells, such as a tumor. This is commonly referred to as local hyperthermia or thermal ablation.

* The temperature of a part of the body (or of the whole body) can be raised to a higher than normal level. Although it isn't hot enough to kill the cells directly, it can allow other types of cancer treatments such as radiation therapy, immunotherapy, or chemotherapy to work better. This is known as either regional hyperthermia or whole body hyperthermia.

Local hyperthermia

Local hyperthermia (or thermal ablation) is used to heat a very small area, such as a tumor. It involves creating very high temperatures that destroy (ablate) the cells that are heated. Radio waves, microwaves, ultrasound waves, or other forms of energy can be used to heat the area. The heat may be applied using different methods:

* External: High energy waves are aimed at a tumor near the body surface from a machine outside the body.

* Internal: A thin needle or probe is inserted directly into the tumor. The tip of the probe releases energy, which heats the tissue around it.

Radiofrequency ablation

Radiofrequency ablation (RFA) is probably the most commonly used type of local hyperthermia. It uses high-energy radio waves for treatment. A thin, needle-like probe is placed into the tumor for a short time, usually about 10 to 15 minutes. Placement of the probe is guided by ultrasound or CT scans. The probe releases a high-frequency current that creates heat (between 122° and 212 °F) and destroys the cancer cells within a certain area.

RFA may be repeated for tumor recurrence, regrowth, or incomplete treatments. It can also be added to any other treatment, like surgery, radiation therapy, chemotherapy, hepatic arterial infusion therapy, alcohol ablation, or chemoembolization. RFA is most commonly used to treat tumors in the liver, and is being studied for use in several other areas of the body. Long-term RFA treatment outcomes are not yet known.

Regional hyperthermia

Regional hyperthermia heats a part of the body, such as an organ, limb, or body cavity (a hollow space within the body). It is usually combined with chemotherapy or radiation therapy. In one approach, called regional perfusion, the blood supply to a part of the body is isolated from the rest of the circulation. The blood in that part of the body is pumped into a heating device and then pumped back into the area (perfused) to heat it. This technique is being studied as treatment for certain cancers in the arms or legs, such as sarcomas and melanomas.

A related technique is being tested along with surgery against cancers in the peritoneum (the space in the body that contains the intestines and other digestive organs). During surgery, heated chemotherapy drugs are circulated through the peritoneal cavity. This is called continuous hyperthermic peritoneal perfusion, or CHPP.

Another approach to regional hyperthermia is deep tissue hyperthermia. This treatment uses devices that are placed on the surface of the organ or body cavity and produce high energy waves directed at a specific area. These devices give off radiofrequency or microwave energy to heat the area being treated.

Whole-body hyperthermia

Whole-body heating is being studied as a way to make chemotherapy more effective in treating cancer that has spread (metastatic cancer). Body temperature is raised by using warm-water blankets, inductive coils (like those in electric blankets), or thermal chambers (much like large incubators).

Pros and cons of hyperthermia

A major advantage of regional and whole body hyperthermia is that they seem to make other forms of cancer treatment work better. Heating cancer cells to temperatures above normal (up to as high as 113° F) makes them easier to destroy using radiation and certain chemotherapy drugs. And local hyperthermia, such as RFA, can use very high temperatures to destroy tumors without surgery.

Scientists agree that hyperthermia works best when the area being treated is kept within an exact temperature range for a certain period of time. But this isn't always easy to do. Keeping an area at a constant temperature without affecting nearby tissues can be tricky, too. To add to this, not all body tissues respond the same way to heat -- some are more sensitive than others. Another problem is monitoring the temperature at a specific site within the body. Small thermometers on the ends of probes are often placed in the treatment areas to be sure the temperature stays within the desired range.

Side effects

The possible side effects of hyperthermia depend on the technique being used and the part of the body being treated. Most side effects are short-term, but some can be serious. Localized or regional hyperthermia can cause pain at the site, infection, bleeding, blood clots, swelling, burns, blistering, and damage to the skin, muscles, and nerves near the treated area. Whole-body hyperthermia can cause nausea, vomiting, and diarrhea. More serious, though rare, side effects can include problems with the heart and blood vessels and other major organs. Experience, improved technology, and better skills in using hyperthermia treatment have led to fewer complications, and the problems that people do have are less serious.

The future of hyperthermia

While hyperthermia is a promising way to improve cancer treatment, it is largely an experimental technique at this time and is not commonly used. Many clinical trials of hyperthermia are now being done to better understand and improve this technique, and also look at how it is best used along with other cancer treatments. Current studies are looking at its usefulness in treating many types of cancer, including the following:

* breast
* cervical
* colorectal (with spread to liver)
* endometrial
* kidney
* liver
* lung
* ovarian
* pancreas
* prostate
* sarcomas (soft tissue cancers)
* thyroid

For more information about clinical trials of hyperthermia,visit the NCI Web site at www.cancer.gov/

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
# Το National Institute for health and Excellence in the UK και η American Cancer Society συστηνουν ανεπιφυλακτα την μαγνητικη μαστογραφια στις γυναικες με γενετικη/κληρονομικη προδιαθεση. Η μαγν. μαστογραφια δεν αποτελει ακομη χρησιμη εξεταση για τον προληπτικο ελεγχο του γενικου πληθυσμου.
# Στην προεγχειρητικη διαγνωση εφαρμοζεται με ασφαλεια και αξιοπιστια σε τεσσερεις κλινικες περιπτωσεις, 1) ξεχωριζει καποιες εκφυλισμενες-επιπλεγμενεσ κυστεις απο συμπαγεις ογκους, 2) απεικονιζει καλιτερα εστιακες ή διαχυτες μαστογραφικες ασυμμετριες, 3) βοηθαει στην ταξινομηση ενοσ ακτινολογικου ευρηματος που εμφανιζεται σε μια μονο προβολη, και 4) στην διαφορικη διαγνωση πολλαπλων στρογγυλων και ομαλων ογκιδιων που δινουν διφορουμενες εικονες στην κλασικη και στην υπερηχογραφικη μαστογραφια.
# Στην μετεγχειρητικη διαγνωση χρησιμοποιειται για να διαπιστωθει αν ο καρκινος ειναι πολυεστιακος, πολυκεντρικος, αμφοτεροπλευρος, ποια ειναι η εκταση ενος πρωτοεμφανιζομενου DCIS σε βιοψια, αν υπαρχει υποτροπη μετα την μαστεκτομη, σε μαστο που εχει αναπλασθει ή υπαρχει ενθεμα σιλικονης

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ‘’ΚΑΚΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΟΣ’’, ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΟΚ, Η ΩΡΑ ΤΩΝ ΑΠΟΦΆΣΕΩΝ
Με αφορμη τις προηγουμενες συζητησεις για τα ψυχολογικα προβληματα που αντιμετωπιζουν οι γυναικες με καρκινο μαστου, και σε ανταποκριση στην επιθυμια της φιλης μου Αναστασιας Παναγοπουλου για περισσοτερα σχολια, επανερχομαι στην δυσκολη περισταση της αποκαλυψης της αληθειας. ΄΄Λυπαμαι, αλλα τα αποτελεσματα της ιστολογικης αναλυσης δεν ειναι ευχαριστα!΄΄. Μεχρι και σημερα πολλοι συγγενεις ηλικιωμενων κυριών επιθυμουν την συγκαλυψη της πραγματικοτητας, συνηθως για υποκειμενικους και κονωνικους λογους, που προερχονται από προκαταληψεις και ημιμαθεια. Σπανια απαιτειται μια τετοια σταση προς την ασθενη, κυριως μονο όταν προκειται για γυναικα με ψυχικη ασταθεια, μειζονα καταθλιψη ή μειωμενη νοητικη αντιληψη. Στον 21ο αιωνα με την πλουσια και διαχυτη πληροφορια, ολοι εχουν δικαιωμα αλλα και προσβαση στην πληρη ενημερωση.
Η πρωτη σκεψη που προβαλλει σε κάθε γυναικα, όταν μαθει ότι προσβληθηκε από τον καρκινο του μαστου, είναι ΄΄Θα πεθανω?΄΄, και ακολουθειται αμεσως από το δευτερο ΄΄Θα χασω τον μαστο μου?΄΄. Αν και οι περισσοτερες γυναικες δεν πεθαινουν από τον καρκινο του μαστου και δεν χρειαζεται να στερηθουν τον προσβεβλημενο μαστο τους, Αυτοι παραμενουν οι κυριοτεροι πρωραρχικοι φοβοι.
Πως αντιδρα η ΄΄μεση΄΄ γυναικα σε αυτην την τρομακτικη διαγνωση? Το σιγουρο είναι ότι περνα από αρκετα ψυχολογικα σταδια καθως μαθαινει και προσδαρμοζεται στη νεα ζωη της.
Πρωτα αισθανεται ΄΄Σοκ΄΄. Ιδιαιτερα όταν είναι σχετικα νεα και δεν εχει αντιμετωπισει καποια σοβαρη απειλη της υγειας. Πώς να κατανοησει αμεσα ότι ο μικρος συνηθισμενος οζος που ψηλαφισε ο γιατρος και ΄΄φωτογραφισε΄΄ η μαστογραφια, αποδειχθηκε ότι είναι καρκινος? Παραλληλα με το ‘’σοκ’’ νιωθει θυμο για το σωμα της το οποιο την προδωσε. Παρα τον τρομο που αισθανεται με την σκεψη της απωλειας του μαστου, συχνα η πρωτη αντιδραση είναι η επιθυμια να απαλλαγει από αυτόν, ‘’αφαιρεστε το και αφηστε με να συνεχισω την ζωη μου’’.
Η αφαιρεση του μαστου μονη της δεν θα επαναφερει τα πραγματα όπως ηταν, χρειαζεται χρονος ωστε να καταλαγιασουν τα συναισθηματα και να λαβει μια λογικη αποφαση μετα από καταλληλη ενημερωση.
Επειδη είναι τοσο ευαλωτες οι ασθενεις κατά την στιγμη που τους ανακονωνεται η διαγνωση, δεν θελω να τις πληροφορησω για ολες τις δυνατοτητες επιλογης που εχουν ταυτοχρονα. Μπορει να γινει μια γενικη συζητηση με αδρη αναφορα στο φασμα από τις πιο ελπιδοφορες ως τις πιο απαισιοδοξες εναλλακτικες λυσεις. Μετα από μικρο χρονικο διαστημα (μιας ή λιγων ημερων) συμφωνουμε να επιλεξουμε την καλυτερη θεραπευτικη πολιτικη, βασισμενη στην ολοκληρωμενη ενημερωση. Ετσι, το σοκ θα εχει μειωθει και η ασθενης θα μπορεσει πιο ευκολα να συγκρατησει στην μνημη της τις πληροφοριες για τις επιλογες της. Ακομα και τοτε, μπορει να είναι δυσκολο για την ασθενη να αφομοιωσει ολες τις πληροφοριες. Γι’αυτό προτεινω να παρευρισκεται και ένα ατομο του στενου περιβαλλοντος που ενδιαφερεται και να είναι προθυμο να την υποστηριξει.
Σημερα, δινεται περισσοτερη εμφαση στη συμμετοχη γιατρου και ασθενους στην διαδικασια ληψης αποφασεων. Κατά το παρελθον, οι γιατροι ηταν πολύ ‘’πατερναλιστικοι’’, ανακοινωναν στην γυναικα την διαγνωση, την μαστεκτομη και την μεταγενεστερη θεραπεια και όλα θα πηγαιναν κατ’ευχην. Δεν υπαρχουν όμως εγγυημενοι τροποι θεραπειας και κάθε ασθενης είναι μια διαφορετικη περιπτωση. Ορισμενες γυναικες χρειαζονται ακομη έναν ‘’παντογνωστη’’ γιατρο για να τους πει πώς να ενεργησουν. Και αυτό ενισχυει την εσωτερικη δυναμη στην επιλογη, την πιστη στην ιαση, το θαρρος του αγωνα. Σημασια λοιπον εχει ο τροπος συμπεριφορας του γιατρου να εναρμονιζεται με την ιδιοσυγκρασια και τις προσδοκιες της ασθενους.
Μετα το σταδιο του ‘’σοκ’’, ακολουθει η διερευνηση των επιλογων. Είναι σημαντικο να αντιληφθει η ασθενης τι σημαινει γι’αυτην η πιθανοτητα απωλειας του μαστου της. Αν και πολλες γυναικες (πιο προχωρημενης ηλικιας) θα πουν ‘’Δεν χρειαζομαι έναν αρρωστο στηθος’’, βαθυτερα μεσα τους ανησυχουν για την εικονα της θηλυκοτητας τους. Η απωλεια του στηθους προκαλει συναισθηματα ανεπαρκειας. Το αγχος αυτό είναι μεγαλυτερο μεταξυ νεοτερων και ανυπαντρων γυναικων. Οι γυναικες με μονιμες σχεσεις ανακαλυπτουν ότι ο συντροφος τους εξακολουθει να τις αγαπα και ενδιαφερεται περισσοτερο για την υγεια τους παρα για την εμφανιση τους. Συχνα και οι γηραιοτερες γυναικες εκδηλωνουν την επιθυμια να διατηρησουν τον μαστο τους γιατι δεν θελουν να προσθεσουν άλλη μια απωλεια από την βιολογικη τους ακεραιοτητα. Η επιλογη πρεπει να βασιστει στην σωστη ιατρικη ενημερωση αλλα και στο τι αισθανεται σωστοτερο η γυναικα για την θηλυκη της εικονα. Εγιναν μελετες που συνεκριναν την συντηρητικη χειρουργικη και την μαστεκτομη με ή χωρις αναπλαση, αναζητωντας διαφορες στην ψυχολογικη προσαρμογη της γυναικας. Ο κυριος παραγοντας συχνα φαινεται να είναι ο εναρμονισμος της γυναικας προς την θεραπεια της. Δηλαδη, τα συναισθηματα προς το σωματικο της ‘’ειδωλο’’, οι συναισθηματικες συνεπειες της εγχειρησης, η συμμετοχη της στις αποφασεις, η συνειδητοποιηση και η αξιολογηση των στοιχειων που συγκροτουν την θηλυκη φυση της είναι μερικοι παραγοντες που θα επηρεσουν τον τροπο με τον οποιο θα αντιδρασει η ασθενης στο στρες

Παραθετω την συμβολη της Αναστασιας Παναγουλου στην συζητηση για την ψυχολογικη αντιμετωπιση των γυναικων με καρκινο μαστου.
Την ευχαριστω θερμα και την συγχαιρω για την εμπρακτη ευαισθησια της στο θεμα αυτο.

Αν κάποιος κάνει μια βόλτα στους θαλάμους ενός αντικαρκινικού νοσοκομείου θα διαπιστώσει ένα και μόνο πράγμα: ότι οι ασθενείς που νοσηλεύονται εκεί υποφέρουν περισσότερο σε ψυχολογικό παρά σε οργανικό επίπεδο.

Έτσι, παρότι η ιατρική επιστήμη σημειώνει πρόοδο όσον αφορά την αντιμετώπιση της επάρατης νόσου, ωστόσο ο τομέας της ευρύτερης ψυχολογικής υποστήριξης των πασχόντων από το Εθνικό Σύστημα Υγείας εξακολουθεί να 'χωλαίνει'. Αιτία αποτελεί το γεγονός ότι οι κοινωνικές και ψυχιατρικές υπηρεσίες των αντικαρκινικών νοσοκομείων καλύπτουν μόνο την περίοδο νοσηλείας.

Το πιο πάνω κενό ήλθαν, με την πάροδο του χρόνου, να καλύψουν οι κατά τόπους εθελοντικές, ιδιωτικές αντικαρκινικές οργανώσεις. Μια από τις πιο σημαντικές, που, ωστόσο, αφορά μια συγκεκριμένη μορφή της νόσου, είναι ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο του Μαστού.

Πρόκειται για μια ιδιωτική πρωτοβουλία που ως στόχο έχει την οργανωμένη αλληλοβοήθεια, ενθάρρυνση, υποστήριξη και ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των γυναικών με καρκίνο του μαστού, συμβάλλοντας σημαντικά στην απομυθοποίηση της νόσου και στην ενημέρωση της Ελληνίδας για έγκαιρη διάγνωση.

Για την ιστορία

Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1988 ύστερα από πρόταση και με την υποστήριξη της κ. Ιωσηφίνας Σκούρτα, κοινωνικής λειτουργού και τέως προϊσταμένης της κοινωνικής υπηρεσίας του Γ.Π.Α.Ν.Π. Μεταξά. Ο χαρακτήρας του είναι συμβουλευτικός και στηρίζεται κατά κύριο λόγο στη συμβολή των μελών του, δηλαδή ανθρώπων που έχουν πληγεί από τη νόσο και προσφέρουν εθελοντικά υποστήριξη σε άλλους πάσχοντες.

Διοικείται από επταμελές συμβούλιο ενώ διαθέτει επιστημονική επιτροπή, σύμβουλο και συνεργάτες καθώς και μία κοινωνική λειτουργό. Οικονομικά στηρίζεται από τη σταθερή επιχορήγηση του Ομίλου Εθελοντών κατά του Καρκίνου, τις συνδρομές των μελών και τις δωρεές των φίλων. Σήμερα διαθέτει 600 μέλη, τα οποία αυξάνονται διαρκώς, και 50 εκπαιδευμένες εθελόντριες.

Ποια προγράμματα υλοποιεί ο σύλλογος

Α. Εθελοντικό

Πρόκειται ίσως για το πιο σημαντικό μέρος της υποστηρικτικής δράσης του συλλόγου. Συνίσταται στην πρόσωπο με πρόσωπο επικοινωνία με μια κατάλληλα εκπαιδευμένη εθελόντρια, η οποία, επισκεπτόμενη την ασθενή που μόλις έχει υποστεί επέμβαση μαστεκτομής, βοηθά με τη φυσική της παρουσία την ταχύτερη ψυχική αποκατάστασή της.

Οι υπεύθυνοι του συλλόγου τονίζουν ότι η φερεγγυότητα των εθελοντριών πηγάζει από το γεγονός ότι έχουν διανύσει περίοδο δύο ετών μετά την τελευταία τους θεραπεία και ότι έχουν μια θετική στάση απέναντι στην εμπειρία τους. Δεν παραλείπουν, ωστόσο, να επισημάνουν ότι η διαπροσωπική επαφή τους με μια ασθενή έχει καθαρά βιωματικό χαρακτήρα και πως σε καμία περίπτωση δεν αναμειγνύονται σε ιατρικά θέματα, ούτε επιλύουν προβλήματα, αλλά παροτρύνουν την πάσχουσα να απευθύνεται στους ειδικούς για θέματα που δεν εμπίπτουν στον εθελοντικό της ρόλο.

Η επιλογή, εκπαίδευση και εποπτεία των εθελοντριών γίνεται από ειδικούς έμπειρους επαγγελματίες. Η εκπαίδευση διαρκεί 8-10 εβδομάδες, και περιλαμβάνει ημερήσια μαθήματα, διάρκειας μιάμισης ώρας. Ο χαρακτήρας της είναι βιωματικός και αποσκοπεί στην αναγνώριση, έκφραση και αποδοχή των ίδιων συναισθημάτων των εθελοντριών, στην κατανόηση του ρόλου και την οριοθέτηση του έργου τους.

Δύο φορές το χρόνο διοργανώνονται σεμινάρια με επανεκπαιδευτικό χαρακτήρα, ενώ κάθε μήνα γίνονται ομαδικές εποπτικές συναντήσεις για ανταλλαγή και αξιοποίηση εμπειριών. Ωστόσο, κάθε εθελόντρια δικαιούται ατομικής εποπτείας εφόσον το θελήσει.

Β. Πρόγραμμα ψυχολογικής υποστήριξης

Το πρόγραμμα αυτό συμβάλλει στην αναγνώριση, έκφραση και αποδοχή των συναισθημάτων που προκαλούνται στην ασθενή από την εμφάνιση της νόσου. Στόχος του προγράμματος είναι να δοθεί στις πάσχουσες η ευκαιρία να αξιοποιήσουν τις εσωτερικές πηγές τους, οι οποίες τελικά θα οδηγήσουν στη βελτίωσητης ποιότητας ζωής σε προσωπικό, οικογενειακό, επαγγελματικό και κοινωνικό επίπεδο.

Στο πλαίσιο του προγράμματος, που εξασκείται από κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, και ψυχιάτρους παρέχονται :

ατομική συμβουλευτική
συμβουλευτική ζευγαριού και οικογένειας
βιωματικά σεμινάρια ευαισθητοποίησης για τις ανθρώπινες σχέσεις και την επικοινωνία
ομάδες ψυχολογικής υποστήριξης.
Γ. Πρόγραμμα ενημερωσης των μελών

Στόχος του εν λόγω προγράμματος είναι η σωστή και υπεύθυνη πληροφόρηση των μελών του Συλλόγου σε θέματα ιατρικά, ψυχολογικά, ασφαλιστικά, εργασιακά, κ.λπ.

Για την υλοποίησή του οργανώνονται ενημερωτικές ομιλίες από επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων, ενώ, παράλληλα, παρέχεται πληροφόρηση σχετικά με το υφιστάμενο καθεστώς στο χώρο της συνταξιοδότησης και των ασφαλιστικών παροχών από τα ταμεία.

Τα μέλη του Συλλόγου ενεργούν για την καταγραφή, αξιολόγηση και διεκδίκηση καλύτερων παροχών, καθώς επίσης και για την κάλυψη των κενών, που παρατηρούνται στην εφαρμογή ασφαλιστικών ρυθμίσεων.

Στο πλαίσιο του συγκεκριμένου προγράμματος ο σύλλογος φιλοξενεί στο χώρο του μόνιμη έκθεση των ειδών που κυκλοφορούν στο εμπόριο και αφορούν τις ασθενείς (προθέσεις μαστού, ειδικοί στηθόδεσμοι κ.λπ.).

Δ. Πρόγραμμα πρόληψης - έγκαιρης διάγνωσης

Σε συνεργασία με φορείς του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα όπως νοσοκομεία, δήμους, εργοστάσια, γυναικείους συλλόγους, εθελοντικές οργανώσεις κ.λπ., ο σύλλογος οργανώνει ή συμμετέχει σε ομιλίες και άλλες δραστηριότητες, με στόχο την απομυθοποίηση και την άρση των προκαταλήψεων για τον καρκίνο. Σε ευρύτερο πλαίσιο συμμετέχει σε επιστημονικά συνέδρια, σεμινάρια και συμπόσια, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, ενώ συχνή είναι και η παρουσία του στα ΜΜΕ.

Ε. Ερευνητικό πρόγραμμα

Στόχος του είναι η ανίχνευση των αναγκών και των προβλημάτων της γυναίκας με καρκίνο του μαστού, μέσω της άντλησης πληροφοριών και της σύγκρισης στοιχείων που έχουν δημοσιοποιηθεί από τους αρμόδιους κρατικούς και ιδιωτικούς φορείς.

Πώς μπορεί κάποια ασθενής να γίνει μέλος του συλλόγου

Όπως τονίζουν οι υπεύθυνοι, βασική προϋπόθεση για να ενταχθεί μια ασθενής στα μέλη είναι να το επιθυμεί πρωτίστως η ίδια. Από εκεί και έπειτα θα μπορεί να απολαμβάνει δωρεάν το σύνολο των υπηρεσιών που παρέχονται, με μοναδική υποχρέωση να καταβάλλει το συμβολικό ποσό των 20 ευρώ το χρόνο για την τυπική οικονομική ενίσχυση του συλλόγου.

Προς το παρόν η δραστηριότητα του συλλόγου καλύπτει τις πόλεις Αθηνών και Πάτρας. Σε περίπτωση που κάποια πάσχουσα η οποία κατοικεί σε άλλο σημείο της Ελλάδας ζητήσει βοήθεια, παραπέμπεται στις υπηρεσίες υγείας της περιοχής της, όπως π.χ. στην κοινωνική υπηρεσία του πλησιέστερου νοσοκομείου, ή στο συμβουλευτικό σταθμό του αντίστοιχου δήμου.

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού είναι ανοικτός ως πηγή πληροφόρησης και για όσες γυναίκες δεν είναι μέλη αλλά επιθυμούν να μάθουν τρόπους αντιμετώπισης της νόσου από την οποία πάσχουν. Τέλος, σε περίπτωσεις όπου κάποια ασθενής δεν μπορεί να μετακινηθεί λόγω σοβαρότητας της νόσου, οι ειδικοί και οι εθελόντριες του συλλόγου αναλαμβάνουν να την επισκεφθούν κατ' οίκον.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να έλθουν σε επαφή με το σύλλογο καλώντας τον τηλεφωνικό αριθμό 210 - 41 80 006 ή να επισκεφθούν τη διεύθυνση Αριστοτέλους 79-81 (Πλ. Βικτωρίας), 104 34 Αθήνα.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟΥΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥΣ

* ΜΗΝ ΚΑΠΝΙΖΕΤΕ
* ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣΤΕ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΙΑΚΗ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ
* ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΤΕ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ (τουλαχιστον 30 λεπτα αεροβικης ασκησης σχεδον καθε ημερα)
* ΔΙΑΤΗΡΗΣΤΕ ΣΤΑΘΕΡΟ ΣΩΜΑΤΙΚΟ ΒΑΡΟΣ ( δεικτης ΒΜΙ<25) * ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΕ ΤΑ ΑΛΚΟΟΛΟΥΧΑ ΠΟΤΑ (<30 γραμμ./ημερα) * ΤΡΩΤΕ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΑΝΑΛΟΓΙΑ ΛΙΠΟΥΣ (<30%), ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΩΝ (55-65%) ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ (<15γραμμ.) ΗΜΕΡΗΣΙΩΣ. * ΑΥΞΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΦΥΤΙΚΩΝ ΙΝΩΝ (20-30 γραμμ. ημερησιως) * ΤΡΩΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 5 ΦΡΟΥΤΑ/ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ * ΜΕΙΩΣΤΕ ΤΟ ΑΛΑΤΙ (6 γραμμ. ημερησιως) * ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΞΑΦΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΠΙΜΟΝΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΣΑΣ #διογκωση που αυξανεται σταδιακα #σπιλος που μεγαλωνει ή ματώνει #λεμφαδενοπαθεια που παραμενει μετα απο 15ημερη θεραπεια #απωλεια βαρους ανεξήγητη (>10 κιλα σε 1 μηνα)
#χρονιος βηχας, αιμοπτυση
#ανωδυνη αιματουρια
#ανωδυνη εντερορραγια
* ΚΑΝΕΤΕ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΤΙΣ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΕΣ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΥΛΟ

Δρ Ακης Αγγελοπουλος
Χειρουργός

ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΜΕΝΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
Οι νεες κατευθηντηριες γραμμες-συστασεις της American Cancer Society για τον προληπτικο ελεγχο του καρκινου του μαστου περιλαμβανουν κυριως την μαγνητικη μαστογραφια
*Η μαστογραφια με την ετησια κλινικη εξεταση παραμενουν οι βασικες μεθοδοι για τις γυναικες ανω των 40 ετων
*Η χρησιμοτητα της αυτοεξετασης ισχυει μεσα στα γενικα πλαισια της ενημερωσης και της εγρηγορσης αλλα δεν πρεπει οι γυναικες να στηριζουν τακτικα και πρωταρχικα σε αυτην την εγκαιρη διαγνωση
*H συχνοτητα επαναληψης της μαστογραφιας μπορει να ειναι πιο αραιη (μεχρι ανα 2 ετη) απο τον τακτικο ετησιο ελεγχο αν δεν υπαρχουν επιβαρυντικοι παραγοντες (ιστορικο, κληρονομικοτητα, παθογενετικα ή αμφισβητισιμα κλινικο-απεικονιστικα ευρηματα).
γυναικες με υψηλο κινδυνο για καρκινο μαστου (συγγενεις 1ου βαθμου με καρκινο, μεταλλαξεις BRCA, insitu ιστολογικα ευρηματα, αυξημενη αδενικη πυκνοτητα και καποια σπανια νεοπλασματικα συνδρομα) πρεπει να αρχισουν τον ελεγχο απο την ηλικια των 30 ετων με την συνδρομη της υπερηχογραφιας και της μαγνητικης μαστογραφιας
*Η μαγνητικη μαστογραφια να εφαρμοζεται και στον περιοδικο ακτινολογικο ελεγχο (μαστογραφια+υπερηχογραφια) των γυναικων με κινδυνο καρκινου >20%, οπως αυτη υπολογιζεται απο μαθηματικα προγνωστικα μοντελα (Gail score)

Υποδοριος μαστεκτομη με διατήρηση του δέρματος ή/και της θηλης

επεκτεινεται η ταση αρκετων χειρουργικων κεντρων να συνιστουν την υποδοριο μαστεκτομη αντι της ολικης, οταν αποφασιστει προφυλακτικη αμφτεροπλευρη εγχειρηση σε γυναικες με μεταλλαξεις BRCA. Η σημαντικη διαφορα της διατηρησης του συμπλεγματος θηλη-αλως προσθετει οφελος στο κοσμητικο αποτελεσμα, αλλα μειονεκτημα ογκολογικο που αφορα τον κινδυνο υποτροπης (παραμενει ως και 10% του αδενικου παρεγχυματος κατω απο την θηλη). Στις φωτογραφιες φαινεται το αποτελεσμα της υποδοριας μαστεκτομης μετα 3 μηνες, με την χρηση υπομυικων διατατηρων ιστων και αντικατασταση τους με ενθεματα σιλικονης σε δευτερο σταδιο. Η μαστεκτομη και η αναπλαση εγιναν απο την ιδια τομη στην υπομαστικη γραμμη.μπορεί όμως να αφαιρεθεί ο δίσκος της θηλης σε κεντρικούς όγκους και οι παρεμβάσεις να γίνουν απο το έλλειμα αυτό
Σε δεύτερο χρόνο θα χρειαστεί ανακατασκευή της θηλης με μόσχευμα , τοπικό κρημνο ή tattoo

Λεμφοιδημα, μια δυσιατη, ενοχλητικη και αισθητικα δυσαρεστη παρενεργεια της θεραπειας του καρκινου του μαστ�
Ειναι η διογκωση του ανω ακρου μετα την λεμφαδενεκτομη στην μασχαλη επειδη διακοπτεται η φυσιολογικη ροη της λεμφου διαμεσου των λεμφαγγειων της μασχαλης. Επιδεινωνεται ή και εκδηλωνεται εντονοτερα με την εφαρμογη της ακτινοθεραπειας μηνες ή και χρονια αργοτερα. Παλαιοτερα εμφανιζοταν μεχρι στο 1/5 των χειρουργημενων γυναικών, αλλα σημερα το βλεπουμε σε 1 στις 20 γυναίκες γιατι αφαιρουμε λιγοτερο λεμφαδενικο ιστο απο την μασχάλη. Η εμφανιση του ελαττωνεται και με την συχνοτερη εφαρμογη της βιοψιας του ''φρουρου'' λεμφαδενα σε πρωιμους ογκους. Η ποιοτητα ζωης των ασθενων με λεμφοιδημα επηρεαζεται απο την δυσκινησια την υπαισθησια και την παραμορφωση του ανω ακρου. Στο 10% των περιπτωσεων περιπου μπορει να εξελιχθει σε μια σπανια μορφη καρκινου, το λεμφαγγειοσαρκωμα, το οποιο παρουσιαζεται ως ερυθρα οζιδια στον βραχιονα. Αυτο συμβαινει 8-10 χρονια μετα την αναπτυξη του λεμφοιδήματος και μπορει να αποβει μοιραιο. Η αντιμετωπιση του λεμφοιδηματος ειναι χρονοβορος και πολυδιαστατη με ασκησεις, φυσικοθεραπειες, φαρμακα, συμπληρωματα διατροφης και συσκευες συμπιεσης....

Η μετάφραση στα ελληνικά του όρου σεντινελ (sentinel node ) μου ακούγεται πρόχειρη και μη επιστημονική
Βέβαια από τα αγγλικά η απόδοση είναι σχεδόν σωστη γιατι:
Noun: sentinel από word Web
A person employed to keep watch for some anticipated event • the sentinel stayed in his box to avoid the cold
=lookout, lookout man, picket, scout, sentry, spotter, watch
Δηλαδή ο επιβλεπων ο περιφρουρων πιο λαϊκά ο τσιλιαδορος!!!
Προτιμώ να τον αναφέρω ως τον πρώτο στην σειρά ραδιενεργως σημασμενο που αποτυπώνει και την τεχνική και την φυσιολογια

Latest news on breast cancer management
πολυκεντικες μελετες υπαγορευουν δυο σημαντικες τροποποιησεις στην θεραπευτικη στρατηγικη για τον καρκινο του μαστου, οπως ανακοινωθηκε στο τελευταιο San Antonio Breast Cancer Conference ***η βιοψια-αφαιρεση του μεταστατικου ραδιενεργου σημασμενου λεμφαδενα μπορει με ασφαλεια να αντικαταστησει την μασχαλιαια λεμφαδενεκτομη στον πρωιμο καρκινο (<2cm) ***η ακτινοθεραπεια μπορει να παραληφθει σε ηλικιωμενες γυναικες >75 ετων με καλη προγνωση