Μικρη διάτρηση του εντέρου μετά από αμβλύ τραυματισμό στην κοιλιά και τα αίτια της καθυστέρησης στη διάγνωση

Το λεπτό έντερο καταλαμβάνει μια σχετικά μεγάλη έκταση μέσα στην περιτοναϊκή κοιλότητα και έτσι συχνά τραυματίζεται σε ασθενείς με διεισδυτικο ή κλειστό κοιλιακό τραύμα. Επειδη το λεπτο εντερο είναι σχετικά ευέλικτο, έχει χαμηλότερη βακτηριακή χλωρίδα με λιγοτερα αναεροβια, η περιτοναϊκή μόλυνση απο μικρές βλάβες είναι καλύτερα ανεκτή από ότι σε τραυματισμούς του παχέος εντέρου.
Η συχνότητα εμφάνισης των μικρών ρήξεων του λεπτου εντέρου που προκαλούνται απο αμβλύ κοιλιακό τραυμα, κυμαινεται απο 3 έως 18%.
Ο θάνατος που σχετίζεται με την διάτρηση του λεπτού εντέρου ειναι σε ποσοστο 17,1%, του παχέος εντέρου (27,3%) και του στομάχου-δωδεκαδάκτυλου (1 1,1%), αντίστοιχα.

Είναι γενικά αποδεκτό ότι η καθυστέρηση στη διάγνωση συμβαινει γιατι τα κλινικά σημεία είναι ασαφη. Επισης οφείλεται στη χαμηλή συχνότητα της εμφάνισης του ελεύθερου αερα στην περιτοναϊκή κοιλότητα .
Η διάγνωση γίνεται με εκτιμηση των κλινικών συμπτωμάτων ή με αξονική τομογραφία
Μικρες διατρήσεις στο λεπτό εντερο μπορούν να σφραγισθουν προσωρινά χωρίς να σημειωθεί διαφυγη αερα ή υγρων περιεχομενων . Ο σπασμός των μυών πάνω και κάτω από το επίπεδο της διάτρησης, οδηγεί σε τοπική ειλεό που αποτρέπει την περαιτέρω διαρροή. Μετά από 5 ή 6 ώρες ο σπασμός περνά και η μόλυνση της περιτοναϊκής κοιλότητας εμφανίζεται ωσπου το απομονωμένο τμήμα να συμμετέχει στο περισταλτική δραστηριότητα και πάλι.
Η διάτρηση μπορεί να προκύψει ως αποτέλεσμα της καθυστερημένης ρήξης ενός αιματώματος εντός των τοιχωματος ή μετά από επιφανειακη κακωση, ή μετά απο τραυματισμούς των μεσεντερικων αγγειων. "Η καθυστερημένη διάγνωση μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα της έλλειψης της προσεκτικής εξέτασης σε ασθενείς με πολλαπλές κακώσεις."Η διάτρηση της κάτω τμήμα του εντέρου πιο συχνά προκαλεί σηψαιμικό σοκ.


Τροχαία ατυχήματα αποτελούν την κύρια αιτία της αμβλύ SBI. Η αύξηση της χρήσης ζώνης ασφαλείας οδήγησε σε μείωση των ποσοστών θνησιμότητας και της σοβαρότητας τραυματισμού, αλλά συνοδεύτηκε από ταυτόχρονη αύξηση των ποσοστών του εντερικού τραυματισμούς.
Αμβλύ τραύμα εμφανίζεται συχνά ως αποτέλεσμα τροχαία ατυχήματα, πτώσεις από ύψος, και διαπροσωπικές επιθέσεις με αιχμηρά αντικείμενα.
Εντερικος τραυματισμος μπορεί να συμβεί από δύο κύριους μηχανισμούς:

1. Οριζόντια επιβράδυνση ή διάτμησης μπορεί να συμβεί σε ασθενείς που συμμετέχουν στις συγκρούσεις. Οι περιοχές που πλήττονται πιο συχνά είναι κοντά σε διασταυρώσεις μεταξύ των σταθερών και ''κινητων'' σημείων του εντέρου (δηλαδή, εγγύς νήστιδα, τελικος ειλεός).

2. Απευθείας χτύπημα με ένα γραμμικό αντικείμενο (ζώνη ασφαλείας) σε ελικα του εντέρου, με επακόλουθη "έκρηκτικο" τραυματισμό σε οποιοδήποτε σημείο του εντέρου ή στο μεσεντέριο.


Επαναληπτικες κλινικές αξιολογήσεις της κοιλιάς είναι εξαιρετικά χρήσιμες στη διάγνωση Ακόμη και για 24ώρες μετά την εισαγωγή του ασθενούς.
Το ίδιο ισχύει και για τις ακτινολογικες εξετασεις (Rό και US) γιατί μπορεί να γίνουν θετικές αρκετές ώρες αργότερα

Διάγνωση των εν λόγω τραυματισμών παραμένει προβληματική. Τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της CT (αξονικη τομογραφια) ειναι η διαπιστωση του ενδοοκοιλιακου υγρού και αερα, η ανακαλυψη κακωσεων συμπαγων οργανων, καθώς και τη δυνατότητα προβολής των οπισθοπεριτοναϊκων όργανων.
Η συχνότητα εμφάνισης αερα αυξάνεται με την παροδο του χρόνου, με αποτέλεσμα να συστηνεται επανάληψη CT, ιδιαίτερα μετά από 8 ώρες, σε περιπτώσεις ύποπτες κλινικα.

πολυποδες χοληδοχου κυστεως, ενα τυχαιο ευρημα που προβληματιζει

Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστεως συνήθως είναι καλοήθεις και οφείλονται σε υψηλές τιμές χοληστερίνης. Υπάρχουν όμως και προκαρκινικές μορφές πολυπόδων που μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο της χοληδόχου κύστεως. Δύσκολα μπορεί να ξεχωρίσει ένα υπερηχογράφημα τους μεν από τους δε. Γι αυτό καλό είναι να συνιστάται χολοκυστεκτομή στους ασθενείς που βρίσκεται πολύποδας στην χοληδόχο κύστη, ιδιαίτερα αν έχει μέγεθος άνω των 5 mm.Οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης είναι συνήθως πολύποδες χοληστερίνης. Δεν είναι νεοπλάσματα. Συμπτώματα υπάρχουν μόνο αν συνυπάρχουν χολόλιθοι. Δεν είναι κάτι ανησυχητικό και συνήθως ανακαλύπτεται ως τυχαίο εύρημα.Η γνώμη μου είναι ότι οι πολύποδες της χοληδόχου κύστης δεν χρειάζονται αμεση αντιμετώπιση αν το μέγεθος της αλλοίωσης δεν ξεπερνά το 1 cm και δεν μεταβάλλεται με το χρόνο. Αν υπάρχουν συμπτώματα (πχ. κολικός χοληφόρων) , χολολιθίαση, πάχυνση του τοιχώματος της χοληδόχου ( >1cm) στο υπερηχογράφημα ή αύξηση του πάχους με το χρόνο, τότε ενδείκνυται χολοκυστεκτομή.

Περί μαστογραφιας

Μαστογραφία είναι η διαδικασία οπου χρησιμοποιούνται ακτίνες Χ για να απεικονίσει το ανθρώπινο στήθος και χρησιμοποιείται ως διαγνωστικό και ένα εργαλείο ελέγχου. Ο στόχος της μαστογραφίας είναι η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού, συνήθως μέσω της ανίχνευσης των χαρακτηριστικών μαζών και / ή μικροαποτιτανώσεις. Η μαστογραφία μειώνει τη θνησιμότητα από καρκίνο του μαστού. Σε πολλές χώρες μαστογραφία ρουτίνας των μεγαλύτερων σε ηλικία γυναικών ενθαρρύνεται ως μέθοδος ανίχνευσης για τη εγκαιρη διάγνωση. Η αμερικανική Υπηρεσία Πρόληψης συνέστησε τις γυναίκες να αρχίζουν τηνΜαστογραφία είναι η διαδικασία που χρησιμοποιούν ακτίνες Χ για να απεικονίσει το ανθρώπινο στήθος και χρησιμοποιείται ως διαγνωστικό και ένα εργαλείο ελέγχου. Ο στόχος της μαστογραφίας είναι η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του μαστού, συνήθως μέσω της ανίχνευσης των χαρακτηριστικών μαζών και / ή μικροαποτιτανώσεις. Η μαστογραφία είναι πιστεύεται ότι μειώνουν τη θνησιμότητα από καρκίνο του μαστού. Σε πολλές χώρες μαστογραφία ρουτίνας των μεγαλύτερων σε ηλικία γυναικών ενθαρρύνεται ως μέθοδος ανίχνευσης για τη διάγνωση νωρίς μαστού cancer.The αμερικανική Υπηρεσία Πρόληψης Task Force συνέστησε ότι οι γυναίκες αρχίζουν με μαστογραφία στην ηλικία των 50, αντί των 40. Αυτή η μετατόπιση στις κατευθυντήριες γραμμές της κυβέρνησης προκάλεσε άμεση αρνητική αντίδραση από πολλες ιατρικές και γυναικείες οργανώσεις. Παρ 'όλα αυτά, η USPSTF συνιστά ακόμα μαστογραφία διαλογής, με ή χωρίς κλινική εξέταση του μαστού, κάθε 2 χρόνια για τις γυναίκες ηλικίας 50 έως 74.
Αυτή τη στιγμή, η μαστογραφία μαζί με την κλινική εξέταση του μαστού είναι οι μεθοδεσ επιλογής για τον έλεγχο και την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου. Υπέρηχοι, ductography, μαστογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΜ), και η μαγνητική τομογραφία είναι προσθήκες στη μαστογραφία. Ο υπέρηχος χρησιμοποιείται συνήθως για την περαιτέρω αξιολόγηση των μαζών που βρέθηκαν στη μαστογραφία ή αν μια ψηλαφητή μάζα δεν απεικονίζεται σε μαστογραφία. Ductograms (κιαγραφιση των γαλακτοφορων πορων) εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σε ορισμένα ιδρύματα για την αξιολόγηση των αιματηρών εκροή των θηλών, όταν η μαστογραφία είναι μη διαγνωστική. Η Μαγνητική τομογραφία μπορεί να είναι χρήσιμη για την περαιτέρω αξιολόγηση των αμφιβόλων ευρήματων.Επίσης και για τον έλεγχο πριν από τη χειρουργική επέμβαση σε ασθενείς με γνωστό καρκίνο του μαστού για την ανίχνευση τυχόν πρόσθετων βλάβών που μπορεί να αλλάξουν την χειρουργική προσέγγιση.
Η Αυτοεξέταση του μαστού (ΣΕΒ) συχνα προβαλλεται ως μέσο για την εύρεση του καρκίνου σε πιο ιάσιμο στάδιο, ωστόσο, έχει αποδειχθεί ότι είναι αναποτελεσματική, και δεν συνιστάται ως εξέταση ρουτίνας από τις υγειονομικές αρχές στον γενικό πληθυσμο
Μαστογραφία έχει ένα ψευδώς αρνητικό ποσοστό τουλάχιστον 10 τοις εκατό. Αυτό οφείλεται εν μέρει σε πυκνο μαστικο αδενα και στο γεγονός ότι η εμφάνιση του καρκίνου σε μαστογραφίες έχει μια μεγάλη επικάλυψη-παρόμοια εικόνα με την εμφάνιση του φυσιολογικου ιστού.

Ενδειξεις για μαγνητικη μαστογραφια...

Διαπιστωνω ακομη καταχρηση της μαγνητικης μαστογραφιας κατα την διαδικασια διαγνωσης οζιδιων του μαστου απο κλινικους συναδελφους με σκοπο να σιγουρευτουν η να αποφασισουν τι να πραξουν
Η μαγνητικη μαστογραφια δεν μπορει να αποκλεισει μονη της την αναγκη βιοψιας, ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ!
ΟΔΗΓΙΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΧΕΙΡΟΥΡΓΩΝ ΜΑΣΤΟΥ (EUSOMA, 2010)
Ποιες γυναικες χρειαζονται πραγματικα την προεγχειρητική μαγνητική μαστογραφία ????:
(1) Οι ασθενείς που διαγιγνώσκονται με λοβιακό καρκίνο un situ
(2) Οι ασθενείς που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο για καρκίνο του μαστού . (ιστορικο, ΒRCA)
(3) Οι ασθενείς κάτω των 60 ετών με διαφορά στο μέγεθος του ογκιδιου
> 1 εκ. μεταξύ απλης μαστογραφιας και υπερηχογρφηματος με τις αναμενόμενες επιπτώσεις στην
απόφαση θεραπείας
(4) Οι ασθενείς που είναι επιλέξιμες για διεγχειρητικη ακτινοβολια
(5) Ασθενείς με πυκνούς μαστούς: 1α - πυκνούς μαστούς σε νέες
γυναίκες (<40 ετών)? 1β - πυκνούς μαστούς που σχετίζονται
με αηξημενο κίνδυνο για καρκινο μαστου(Gail score 15-20%)
(6) Οι ασθενείς με ανεπαρκη η διηθημενα ορια εκτομης μετά από χειρουργική επέμβαση
(7) Οι ασθενείς με πολυεστιακή, πολυκεντρική ή αμφοτεροπλευρη νοσο
(8) Οι ασθενείς με μονόπλευρο μονοεστιακο DCIS στην συμβατικη
απεικόνιση (για να αποκλείσει σύγχρονο ομόπλευρο ή
ετερόπλευρο διηθητικό καρκίνο).
(9) Οι ασθενείς με νόσο του Paget.
(10) Οι ασθενείς που ειναι υποψήφιες για υποδοριο μαστεκτομή με διατηρηση της θηλης
(11) Οι έγκυες ασθενείς
(12)οι ασθενεις με βλάβες (Β3) σε κατευθυνομενη βιοψία δια βελονης.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΑΓΝΗΤΙΚΗΣ ΜΑΣΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
# Το National Institute for health and Excellence in the UK και η American Cancer Society συστηνουν ανεπιφυλακτα την μαγνητικη μαστογραφια στις γυναικες με γενετικη/κληρονομικη προδιαθεση. Η μαγν. μαστογραφια δεν αποτελει ακομη χρησιμη εξεταση για τον προληπτικο ελεγχο του γενικου πληθυσμου.
# Στην προεγχειρητικη διαγνωση εφαρμοζεται με ασφαλεια και αξιοπιστια σε τεσσερεις κλινικες περιπτωσεις, 1) ξεχωριζει καποιες εκφυλισμενες-επιπλεγμενεσ κυστεις απο συμπαγεις ογκους, 2) απεικονιζει καλιτερα εστιακες ή διαχυτες μαστογραφικες ασυμμετριες, 3) βοηθαει στην ταξινομηση ενοσ ακτινολογικου ευρηματος που εμφανιζεται σε μια μονο προβολη, και 4) στην διαφορικη διαγνωση πολλαπλων στρογγυλων και ομαλων ογκιδιων που δινουν διφορουμενες εικονες στην κλασικη και στην υπερηχογραφικη μαστογραφια.
# Στην μετεγχειρητικη διαγνωση χρησιμοποιειται για να διαπιστωθει αν ο καρκινος ειναι πολυεστιακος, πολυκεντρικος, αμφοτεροπλευρος, ποια ειναι η εκταση ενος πρωτοεμφανιζομενου DCIS σε βιοψια, αν υπαρχει υποτροπη μετα την μαστεκτομη, σε μαστο που εχει αναπλασθει ή υπαρχει ενθεμα σιλικονης